نویسنده: هستی موسوی

بین اواسط دهه ۱۷۰۰ و اوایل دهه ۱۸۰۰، هنر نئوکلاسیک ظهور کرد و از سبک های فانتزی و احساسی دوران روکوکو فاصله گرفت. نئوکلاسیک از هنر و ادبیات کلاسیک یونان و روم باستان الهام گرفت. هنرمندان این دوره به دنبال احیای اصول زیبایی‌شناختی دوران باستان بودند که بازتابی از علاقه مجدد به عقل، فضیلت و آرمان‌های تمدن‌های باستانی بود. نئوکلاسیک فراتر از نقاشی گسترش یافت و بر اشکال مختلف هنری دیگر از جمله مجسمه سازی، معماری، ادبیات و موسیقی تأثیر گذاشت .

ژاک لوئیس دیوید (۱۷۴۸-۱۸۲۵)، هنرمند فرانسوی، یکی از نقاشان برجسته این دوره است. دیوید با تاکید بر فرم های کلاسیک و مضامین قهرمانانه اغلب صحنه‌هایی از اساطیر تاریخ باستان و انقلاب فرانسه را به تصویر می‌کشید. یکی از معروف‌ترین آثار او «مرگ سارداناپالوس» و «سوگند هوراتی‌ها» است.

یکی دیگر از مشاهیر دوران نئوکلاسیک، آنجلیکا کافمن (۱۷۴۱-۱۸۰۷)، نقاش سوئیسی-اتریشی است که به خاطر آثار تاریخی و تمثیلی خود شهرت یافت. نقاشی او «کورنلیا، مادر گراکی» از مضامین نئوکلاسیک پیروی می کند و یک مادر رومی مغرور را به تصویر می کشد که با افتخار فرزندانش را به عنوان نمادهای فضیلت و موفقیت فکری نشان می دهد.

در اسپانیا، فرانسیسکو گویا (۱۷۴۶-۱۸۲۸)، اگرچه بعدها برای آثار رمانتیک شناخته شد، کار خود را با تأثیرات نئوکلاسیک آغاز کرد. “سوم ماه مه ۱۸۰۸” یک نمونه تلخ است که شورش اسپانیایی ها علیه نیروهای ناپلئون را نشان می دهد. همینطور فیلمی به نام “گویا در بوردو” به نویسندگی و کارگردانی کارلوس سائورا به بررسی تجربیات و تکامل هنری فرانسیسکو گویا است، می پردازد که تماشای این فیلم برای علاقه مندان به هنر خالی از لطف نیست.

ژان اگوست-دومینیک انگرس (۱۷۸۰-۱۸۶۷)، او یک نقاش نئوکلاسیک فرانسوی بود که به خاطر طراحی دقیق و رویکردی دقیق به جزئیات در آثارش شهرت داشت. “مرگ لئوناردو داوینچی” تحسین او را از استاد رنسانس و در عین حال تجسم اصول نئوکلاسیک منعکس می کند.

بنجامین وست (۱۷۳۸-۱۸۲۰)، وست که یک نقاش نئوکلاسیک متولد آمریکایی است، بیشتر دوران حرفه ای خود را در لندن گذراند. “مرگ ژنرال ولف” یک نقاشی تاریخی است که مرگ ژنرال بریتانیایی جیمز ولف را در نبرد کبک در سال ۱۷۵۹ به تصویر می کشد.

توماس لارنس (۱۷۶۹-۱۸۳۰)، او نقاش پرتره انگلیسی، یکی از چهره های برجسته در گذار از نئوکلاسیک به رمانتیسیسم بود. پرتره او از الیزابت فارن نشان دهنده مهارت او در به تصویر کشیدن ظرافت و ظرافت سوژه هایش است.

به طور خلاصه، در طول دوره نئوکلاسیک، هنرمندانی مانند ژاک لوئیس دیوید، آنجلیکا کافمن و دیگران، طیفی از موضوعات از وقایع تاریخی گرفته تا پرتره را به نمایش گذاشتند که تعهد به اصول زیبایی شناسی کلاسیک را منعکس می کند. از آنجایی که این نقاشان و مجسمه سازان جان تازه ای به آرمان های باستانی دمیدند، آثار آنها نه تنها منظره هنری زمان خود را شکل داد، بلکه میراث ماندگاری نیز از خود به جای گذاشت که امروزه نیز الهام بخش بسیاری از هنرمندان و دوستداران هنر است، در واقع این دوره به‌عنوان پلی عمل می‌کند که گذشته را با آرزوهای خلاقانه نسل‌های آینده پیوند می‌دهد.

پایان