شهرداد خبیر – سالها پیش که جوانتر بودم، در یکی از روزهای روشن خشم خیابانی مردم در ایران، و واکنش بسیار خشن حاکمیت در سرکوب آن، با دوست عزیزی، دوست گرمابه و گلستانم، بضرورتی ملاقات داشتم. در ادامه محفلی پیش آمد و در گفتگویی که در بارۀ مسائل روز و مسیر در پیش روی جامعه ایران در گرفت، من بر آن بودم که رژیم جمهوری بهیچ روی اصلاح پذیر نیست و چاره ای جز مقاومت مدنی و روشنگری و مبارزه در برابر ملت ما نیست. اما او می کوشید که بر اساس خوی خوشبینی و امیدوار خود، هر حرکت خشن، غیر منطقی و ارتجاعی حاکمیت را که در زمینه خفقان سیاسی و استثمار اقتصادی مردم صورت می گرفت امری موقت و استثنایی ارزیابی کند….