دکتر سید سعید زمانیه شهری  MD            دکتر سونیا سیدالحسینی MD

اوتیسم چیست؟ اوتیسم، یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می گردد. اوتیسم با تأثير بر روی مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند. اوتیسم، اختلالی شدیداً متنوع ناشی از اختلال در رشد مغز است، که در دوران نوزادی بروز می‌کند، سپس یک دوره ثابت را بدون بهبودی طی می‌کند و علایم آن تا دوره بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند، این اختلال غالباً به شکل مسکوت بروز می‌کند.

اوتیسم، عموماً به وسیله یک مجموعه سه تایی از ویژگی‌ها مشخص می‌شود:

  1. آسیب در تقابلات اجتماعی
  2. آسیب در ارتباط
  3. علائق محدود و رفتارهای تکراری

سایر ویژگی‌ها مثل تغذیه غیرطبیعی نیز معمول است، ولی برای تشخیص ضروری نیست

اصطلاح اوتیسم از کلمه ی یونانی اوتوس( autos) که به معنای خود است، گرفته شده است.

اتیسم علت واحدی ندارد. زمانی تصور می‌شد که اختلال روان‌شناختی ناشی از تجارب تروماتیک (ضربه به سر)، منجر به انحراف هیجانی و اجتماعی می‌شود که این صحیح نیست. امروزه، پژوهشگران معتقدند که احتمالاً چندین ژن، ترکیب با عوامل محیطی، در ایجاد اتیسم دخیل باشند. همچنین بعضی مطالعات در افراد اتیسم، نابهنجاری‌هایی در چندین ناحیه مغزی شامل مخچه، آمیگدال نوکلئوس  و هیپوکامپ را نشان داده‌اند. این یافته‌ها اگرچه قابل توجه و مهم هستند ولی نیاز به مطالعه بیشتری دارند.

 

علائم بیماری اوتیسم:

علائم این بیماری،معمولا در سه سال اول زندگی،خود را نشان میدهد،و برخی از کودکان از بدو تولد این علائم را بروز میدهند ؛ عده ای دیگر در ابتدا معمولی و نرمال هستند اما از هیجده تا سی و شش ماهگی به بعد،به یکباره علائم این بیماری را نشان میدهند. امروزه مشخص شده است ،که در بعضی از افراد ناهنجاری های اجتماعی و ارتباطی،تا وقتی در جامعه حضور پیدا نکنند،نشان داده نمیشود.

  سرطان کلیه - بخش اول

اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است،هیچ محدودیت نژادی،قومی،یا اجتماعی ندارد این بیماری روند رو به رشدی دارد و علت رشد بیماری،و دلیل بروز آن بطور قطعی هنوز مشخص نشده است.

بطور فهرست وار علائم و نشانه های اوتیسم عبارتست از:

  • واژه سازی کودک مبتلا به اوتیسم می تواندطبیعی نباشد
  • رفتار متفاوت در کودک اوتیسمی
  • تکرار یک نقش یا فکر
  • گاهی بی دقت، گاهی بسیار با دقت
  • گاهی بسیار پرتحرک و یا کم تحرک
  • تکرار حرکات بدن
  • تکرار کلمات و جملات
  •  ممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، بیشتر در مبتلایان به اوتیسم است.
  • مهارت های اجتماعی خاص همان سن دیرتر بدست می آید
  •  گاهی به سختی صحبت راشروع می کنند، و یا توانایی ادامه بحث را ندارند.
  •  ارتباط، با حرکات دست بیشتر از لغات صورت می گیرد.
  •  رشد زبان و تکلم به کندی صورت می گیرد.
  •  کم دقت بودن در دیدن اشیا
  • کودکان اوتیسمی ممکن است بسیار حساس به نور، صدا، لمس، بو و یا مزه باشند، در واقع نوعی افراط و تفریط نامعمول در واکنش به دریافت‌های حسی چون لمس، بو، مزه و صدا می تواند وجود داشته باشد.
  • معمولا از پوشیدن لباس های زبر خودداری می کنند و ممکن است ناراحت و افسرده شوند.
  • حتی گاهی ممکن است از صدای معمولی، خوش شان نیاید و دستان شان را بر گوش خود بگذارند.
  • گاهی به درد، خیلی زیاد و یا گاهی خیلی کم واکنش نشان می دهند.
  • گاها مرز شوخی و جدی را گم می کنند.
  • ممکن است حرف نزنند و یا خیلی کم حرف بزنند.
  • ممکن است یک جمله را چندین بار تکرار کنند.
  • ناتوانی از آواسازی (صدا درآوردن) یا اشاره کردن در یک سالگی
  • ناتوانی از بیان کلمات در ۱۶ ماهگی یا ناتوانی از بیان عبارات دو کلمه‌ای در سن دو سالگی
  • عدم واکنش به صدا کردن اسم شان
  • وسواس در ردیف کردن اسباب بازی‌ها یا چیزها
  سرطان کلیه

علائم اوتیسم باید تا قبل از ۳ سالگی ظهور پیدا کنند تا ارزیابی برای تشخیص لازم باشد. اگرچه بعضی از کودکان که دارای علائم خفیف هستند اوتیسم شان در سنین پایین قابل تشخیص نمی‌باشد اما این کودکان تشخیص اوتیسم شان بعد از ۳ سالگی ممکن است.

رشد اجتماعی

نقص در رشد اجتماعی، اوتیسم و اختلالات طیف درخودماندگی (ASD) را از سایر اختلالات رشدی متمایز می‌کند. بیماران اوتیستیک آسیب‌های اجتماعی دارند، به‌طوری‌که نمی‌توانند احساسات سایرین را به درستی درک کنند.

رشد اجتماعی غیرمعمول، از ابتدای دوران کودکی قابل مشاهده‌است، به‌طوری‌که نوزادان اوتیستیک توجه کمتری به تحریکات اطرافیان نشان می‌دهند. لبخند و نگاه کردن به اطرافیان کمتر از همتایان است و کمتر به اسم خودشان پاسخ می‌دهند.

کودکان اوتیستیک، ۳ تا ۵ ساله درک اجتماعی کمتری نشان می‌دهند. به‌طور خود به خودی به افراد گرایش ندارند، کمتر احساساتی می‌شوند  و به احساسات کمتر واکنش نشان می‌دهند . ارتباط کلامی کمتری دارند، ولی نسبت به مراقبان اولیه‌شان وابستگی نشان می‌دهند.

این کودکان، غالبا کمتر از معمول وابستگی امنیتی دارند.

 

تشخیص اوتیسم

تشخیص این اختلال براساس رفتارهای فرد مبتلاء است. ناتوانی در برقراری روابط اجتماعی، حساسیت به نور و صدا، سکوت، پرخاشگری، حالات و حرکات غیرعادی بدن یا صورت، اجتناب از برقراری تماس چشمی، تاخیر در یادگیری صحبت کردن و لحن یکنواخت از علائم این اختلال هستند. فرد مبتلاء ممکن است یکی یا همه این علائم را با شدت‌های متفاوت از خود نشان دهد.

اگر کادر درمان دانش و امکانات کافی برای تشخیص اوتیسم را نداشته باشند، امکان آن وجود دارد که فرد مبتلاء به این اختلال بدون تشخیص و بدون دریافت درمان کافی به حال خود رها شود.

  افسردگی در سالمندان

شناسایی اوتیسم در سنین نوباوگی بسیار حائز اهمیت است چرا که هرچه آموزش‌های ویژه به کودکان مبتلاء زودتر صورت گیرد، امکان بهبودی آنها بیشتر می‌شود.

 

نشانه ها و آزمایشات اوتیسم

اگر نوزاد شما دچار مشکلات زیر بود، حتما او را نزد پزشک ببرید:

در ۱۲ ماهگی، هنوز چیزی نمی گوید (منظور گفتن همان کلمات ناواضح است)

در ۱۲ ماهگی، اشاره نمی کند و یا “بای بای” نمی کند.

در ۱۶ ماهگی، یک لغت هم نمی گوید.

در ۲۴ ماهگی، دو لغت نمی گوید.

عدم توجه به اشیا (در ۱۴ ماهگی مشخص می شود)

اوتیسم چیست؟ 

درمان اوتیسم

اوتیسم به دلیل تغییراتی در ساختار و عملکرد مغز ایجاد می‌شود با این وجود اوتیسم ممکن است با اختلالات دیگری از جمله مشکلات خواب، افسردگی، صرع و اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی همراه شود که دارو-درمانی و مشاوره می‌تواند از میزان مشکلات مبتلایان بکاهد.

اوتیسم طیف‌های مختلفی دارد؛ برخی از مبتلایان می‌توانند زندگی متعارفی داشته و در جامعه و مدرسه مانند کودکان دیگر رشد کنند اما برخی نیازمند کمک بیشتر، مشاوره، روان درمانی و آموزش های اختصاصی هستند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

هم‌اکنون عضو خبرنامه پیام جوان شوید

Newsletter

همراهان پیام جوان