پیام جوان: دریای خزر، بزرگ‌ترین دریاچه جهان، در حال عقب‌نشینی است. این عقب‌نشینی، پیامدهای جدی برای کشورهای ساحلی، از جمله ایران، دارد.
بر اساس گزارش‌های مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، فرونشست در سواحل مازندران در سال گذشته به ۹ سانتی‌متر در سال رسیده است. این در حالی است که در ۵ سال گذشته، فرونشست در این منطقه صفر بوده است.
علی بیت‌الهی، رئیس بخش «خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی»، معتقد است که این رشد فرونشست، ناشی از عقب‌نشینی آب دریای خزر است.
او می‌گوید: «عقب‌نشینی آب دریا، باعث می‌شود که آب‌های زیرزمینی در سواحل، به سطح زمین نزدیک‌تر شوند. این امر، باعث افزایش فشار بر آب‌های زیرزمینی و در نهایت، فرونشست زمین می‌شود.»
علاوه بر فرونشست، عقب‌نشینی آب دریای خزر، تهدیدی جدی برای بندر امیرآباد، مهم‌ترین بندر تجاری ایران در شمال کشور، محسوب می‌شود.
به گفته بیت‌الهی، اگر روند عقب‌نشینی آب دریا ادامه یابد، بندر امیرآباد در معرض خطر قرار خواهد گرفت.
یکی از عوامل اصلی عقب‌نشینی آب دریای خزر، توسعه کشاورزی و گندم‌کاری در روسیه است. روسیه برای توسعه محصولات کشاورزی، اقدام به ایجاد سدهای متعدد بر رودخانه ولگا، اصلی‌ترین منبع تغذیه دریای خزر، کرده است.
مرداد ماه سال جاری نیز علی سلاجقه، رئیس سازمان محیط زیست جمهوری اسلامی، اعلام کرد که «کشورهای همسایه ورودی رودهای خود به دریا را بسته‌اند.»
او گفت: «براساس برخی آمار و اطلاعات، دریای مازندران در ۵ سال گذشته، حدود یک متر عقب‌نشینی داشته است. در صورت تداوم این شرایط، دریای شمالی ایران، به طور میانگین سالانه ۲۰ سانتی‌متر عقب‌نشینی خواهد کرد.»
در ماه‌های ابتدایی سال جاری، مقامات دولتی قزاقستان نیز از پایین رفتن سطح آب دریای خزر ابراز نگرانی کردند. شهردار شهر بندری آکتائو در قزاقستان، به دلیل این رخداد و خطرات جدی آن برای صنعت دریایی، در این استان وضعیت فوق‌العاده اعلام کرد.
بر اساس گزارش VOA
