پیام جوان: با اوج‌گیری تهدیدهای جمهوری اسلامی علیه زنان، دو فعال سیاسی و اجتماعی به صدای آمریکا گفتند امروزه زنان ایرانی بدن خود را به سلاحی برای مقابله با خودکامگی بدل کرده‌اند و خامنه‌ای با به کار بردن واژه «حرام سیاسی» اذعان دارد که تن ندادن به حجاب اجباری اقتدارش را زیر سوال می‌برد.
فهیمه خضر حیدری، روزنامه‌نگار در این باره به صدای آمریکا گفت: «حجاب اجباری از ابداعات جمهوری اسلامی و پدیده‌ای تحمیلی است اما زنان در چهار دهه گذشته در خط مقدم مبارزه با نظام استبدادی جمهوری اسلامی بوده‌اند و هر سال و هر زمان به گونه‌ای با این اجبار مبارزه کرده‌اند.»
او افزود: «این زنان همچنان در حال مبارزه با جمهوری اسلامی هستند و حجاب اجباری اسم رمز این مبارزه شده است و بعد از قتل مهسا امینی این مبارزه وارد مرحله جدیدی شده و زنان و دختران مو و بدن خود را به سلاحی برای مبارزه با حکومت خودکامه تبدیل کرده‌اند.»
فهیمه خضر حیدری مبارزه زنان علیه این اجبار را مبارزه‌ای برای دست یافتن همه جامعه به کرامت انسانی و آزادی دانست و تاکید کرد: «زنان در این راه نباید تنها باشند تا بتوانند همچون شش ماه گذشته با حمایت مردان در داخل و خارج از ایران و بدون ترس از محرومیت‌های اجتماعی، به آزادی و کرامتی که حق هر انسانی است دست یابند.»
محمد جواد اکبرین، فعال سیاسی و دین‌پژوه نیز در گفتگو با صدای آمریکا با اشاره به سخنان اخیر علی خامنه‌ای درباره لزوم مبارزه با «بی‌حجابی» و تاکید او بر «حرام دینی و حرام سیاسی» بودن انتخاب اختیاری پوشش گفت:«اگر چیزی حرام شرعی و قانونی شد دوگانگی رفتار و کردار در برابر آن موضوع دیگر جایز نیست.»
او پخش تصاویر زنان کم‌حجاب و بی‌حجاب از تلویزیون جمهوری اسلامی به مناسبت راهپیمایی‌های حکومتی یا انتخابات و اعلام حرام سیاسی و دینی بودن این پوشش را رفتاری دو‌گانه دانست و افزود: «این رفتارهای علی خامنه‌ای و جمهوری اسلامی، متناقض و آمیخته به دروغ است.»
آقای اکبرین با بیان اینکه «رهبر جمهوری اسلامی با به کار بردن واژه حرام سیاسی اذعان می‌کند که تن ندادن به حجاب اجباری اقتدار او را زیر سوال می برد» تصریح کرد:«اجبار پوشش نه تنها خلاف شرع نیست بلکه در فقه اسلامی و در میان فقیهان هم موضوعی به اسم حجاب اجباری برای همه زنان پذیرفته شده نیست.»
وی همچنین تصریح کرد: «تن دادن به حرام سیاسی، پذیرش استبداد دینی تمام عیار است چرا که اگر مردم امروز حرام سیاسی را بپذیرند، حکومت دیکتاتوری در هر زمینه دیگری هم می‌تواند با اعلام حرام سیاسی خواسته و آمال خود را به مردم تحمیل کند که این بدعتی خطرناک است.»
