پیام جوان: صدیقه وسمقی، پژوهشگر و اسلام‌پژوه سرشناس، که ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ در منزل خود بازداشت شده بود، روز دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ از زندان اوین آزاد شد.

خانم وسمقی در نامه‌ای به کمیسیون حقیقت‌یاب سازمان ملل که ساعاتی پیش از آزادی منتشر شد، از بازداشت خود به اتهام برداشتن روسری و تحمل “شکنجه و اعمال شاقه” در زندان اوین خبر داده بود.

شرح ماجرا از زبان خانم وسمقی:

• بازداشت به اتهام برداشتن روسری: خانم وسمقی در این نامه می‌گوید که بیش از ۴۰ روز است که “به اتهام برداشتن روسری به طرز وحشیانه و خشونت‌باری” بازداشت شده است.
• شرایط نامناسب در زندان: او در ادامه به فقدان بینایی خود اشاره می‌کند و می‌گوید که در این مدت از داشتن وکیل محروم بوده و بدون طی مراحل قانونی به زندان منتقل شده است.
• محرومیت از خدمات: به گفته خانم وسمقی، مقامات زندان از تخصیص مددکار برای او خودداری کرده‌اند و او در تمام مدت تحمل حبس به دلیل امتناع از پوشیدن روسری از ملاقات با خانواده محروم بوده است.
• وضعیت وخیم سلامتی: او همچنین از تشدید بیماری‌ها و مشکلات جسمی خود در اثر حبس و فشارهای روحی می‌گوید و به اعزام اجباری به بیمارستانی که مورد تایید او نبوده اشاره می‌کند.
• صدور گواهی عدم تحمل حبس: با این حال، پزشکان بیمارستان فارابی برای خانم وسمقی “گواهی عدم تحمل حبس” صادر کرده‌اند، اما او همچنان در زندان بوده است.

درخواست کمک از جامعه بین‌المللی:

خانم وسمقی در نامه خود از نهادهای بین‌المللی خواسته است که موارد ذکر شده را مورد بررسی قرار داده و برای آزادی او و سایر زندانیان سیاسی تلاش کنند.

آزادی به دلیل وخامت اوضاع سلامتی:

گفته می‌شود که آزادی خانم وسمقی به دلیل وخامت اوضاع سلامتی او و تشدید بیماری‌هایش صورت گرفته است.

بر اساس گزارش VOA