نویسنده: هستی موسوی

بیایید سفری به قرن هجدهم داشته باشیم و هنر روکوکو را کشف کنیم، فصلی متمایز در تاریخ هنر که در قرن هجدهم شکوفا شد. روکوکو با فاصله گرفتن از عظمت باروک، دنیایی از تزیینات پیچیده، استفاده از رنگ های روشن و پاستلی، سبک دلی و زیبایی فریبنده را پدید آورد. نقاشی‌های روکوکو اغلب صحنه‌هایی از اوقات فراغت، قرارها و برخوردهای عاشقانه را به تصویر می‌کشیدند، این مضامین آینه ی سبک زندگی اشراف آن زمان بود. ترکیبات روکوکو اغلب نامتقارن و پویا بودند، با خطوط منحنی که حس حرکت و ظرافت را ایجاد می کردند.

در این مقاله به بررسی نبوغ روکوکو از دریچه‌های پنج نقاش چیره‌دست و آثار نمادین آنها می‌پردازم:

ژان آنتوان واتو (۱۶۸۴-۱۷۲۱):

او یک نقاش روکوکو فرانسوی بود که به خاطر مهارتش در به تصویر کشیدن ظرافت و عاشقانه های زندگی قرن هجدهم شهرت داشت. هنر او فراتر از زیبایی‌شناسی است و صحنه‌هایی رویایی خلق می‌کند، یکی از مهمترین آثار او “Embarkation for Cythera” است که این نقاشی صحنه ای از زوج های زیبا را در یک منظره به تصویر می کشد.

فرانسوا بوچر (۱۷۰۳-۱۷۷۰):

فرانسوا بوچر، هنرمند پرکار عصر روکوکو، به دلیل توانایی اش در القای ظرافت و احساس در نقاشی هایش مورد تحسین است. بوچر به عنوان هنرمند مورد علاقه دربار لویی پانزدهم، مجموعه وسیعی از آثار، از صحنه های اساطیری گرفته تا پرتره ها را خلق کرد. مهارت او در به تصویر کشیدن فیگورها، همراه با مناظر سرسبز، سبک خاصی را ایجاد کرد که مظهر زیبایی شناسی دوره روکوکو بود. یکی از آثار معروف این هنرمند “The Toilet of Venus”، تصویری جذاب از ونوس که مهارت او در به تصویر کشیدن چهره ها، فیگورها و مناظر سرسبز نشان میدهد.

ژان اونوره فراگونار (۱۷۳۲-۱۸۰۶):

ژان اونوره فراگونار نقاش روکوکو فرانسوی بود، او  صحنه‌هایی از سرگرمی و معاشقه را به نمایش می‌گذارد. توانایی او در به تصویر کشیدن حرکت و احساسات، او را به چهره ای کلیدی در هنر روکوکو تبدیل کرد.

تابلوی معروف «تاب» زن جوانی را بر روی یک تاب به تصویر میکشد که توسط باغ احاطه شده است و طبیعت و همینطور ظرافت قلم فرانگونار را نشان می دهد.

توماس گینزبورو (۱۷۲۷-۱۷۸۸):

یکی از هنرمندان انگلیسی دوره روکوکو که در پرتره و نقاشی منظره سرآمد بود. آثار او، از جمله “پسر آبی”،  به خاطر رنگ های غنی و ترکیب بندی ظریفش معروف است. که حس بسیار خوبی از رنگ، نور و ترکیب بندی را به نمایش گذاشت. پرتره‌های گینزبورو نه تنها شباهت فیزیکی سوژه‌هایش را به تصویر می‌کشید، بلکه حس ظرافت و تبحر او را نیز منتقل می‌کرد.

الیزابت لوئیز ویژ لو برون (۱۷۵۵-۱۸۴۲):

الیزابت لوئیز ویژ لو برون یک هنرمند زن پیشرو در دنیای هنر تحت سلطه مردان بود. استعداد او در پرتره باعث تحسین و حمایت خانواده سلطنتی اروپایی از جمله ماری آنتوانت شد. آثار ویژ لو برون، مانند «خود پرتره با دخترش»، نه تنها مهارت و چیره دستی او را به نمایش گذاشت، بلکه عمق احساسی را نیز به نمایش گذاشت. به عنوان زنی که از چالش های زمان خود عبور میکند، او به عنوان نمادی از انعطاف پذیری است که هنجارهای اجتماعی را زیر پا میگذارد و در عین حال اثری پاک نشدنی در هنر روکوکو بر جای گذاشته است.

این داستان هنر روکوکو است! آن را مانند یک بلیط سفر در زمان به قرن ۱۸ تصور کنید، زمانی که هنر در مورد سرگرمی و زیبا جلوه دادن چیزها بود. واتو، بوچر، فراگونارد، گینزبورو، و ویژ لو برون مانند ستاره‌های راک نقاشی بودند و تصاویر جالبی خلق می‌کردند که باعث می‌شد لبخند بزنی و بگویی: “وای!” همه چیز برای گذراندن اوقات خوب، زیبا جلوه دادن همه چیز و به اشتراک گذاشتن احساسات گرم خانوادگی بود. بنابراین، همانطور که ماجراجویی هنری خود را به پایان می‌رسانیم، روکوکو را به یاد بیاورید – جایی که هر نقاشی تصویری از شادی و زیبایی است که حالات خوب را در طول زمان حفظ می‌کند.