پیام جوان: رضا شهابی و داود رضوی، اعضای زندانی هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، در نامه‌ای به نمایندگان تشکل‌های کارگری جهان، خواهان پیگیری جدی‌تر سرکوب‌ها علیه کارگران در ایران توسط سازمان جهانی کار شدند.
این دو فعال کارگری در نامه خود که به مناسبت برگزاری صد و دوازدهمین نشست سازمان جهانی کار منتشر شده، به بی‌توجهی این سازمان به شکایت‌های ۱۹ سال گذشته سندیکای کارگران واحد در مورد سرکوب و بازداشت فعالان کارگری و حمله به این تشکل، انتقاد کرده‌اند.
آقایان شهابی و رضوی که خود در سال ۱۴۰۱ بازداشت و به زندان محکوم شده‌اند، همچنین سازمان جهانی کار را به دلیل دعوت از “نمایندگان جعلی حکومت” به عنوان نمایندگان کارگران ایران در اجلاس سالانه و عضویت آنها در هیئت مدیره و کمیته‌های کارگری مورد انتقاد قرار داده‌اند.
در این نامه آمده است که “فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل” که سندیکای کارگران واحد عضو آن است، ۱۹ سال پیش در مورد سرکوب فعالان این سندیکا و حمله به آن، علیه جمهوری اسلامی ایران به سازمان جهانی کار شکایت کرده است. با این حال، به گفته این فعالان کارگری، “سازمان جهانی کار با وجود مفتوح بودن این پرونده و قطور شدن هر ساله آن با شکایات جدید، خود را با پاسخ‌ها و ادعاهای دروغین نمایندگان دولت ایران مشغول کرده و در نتیجه، اقدام عملی و مؤثری صورت نداده است.”
نامه همچنین به برخوردهای امنیتی، قضایی و اداری با صدها عضو سندیکای کارگران واحد از سال ۱۳۸۴ تاکنون اشاره می‌کند و می‌گوید که این دو فعال کارگری به همراه حسن سعیدی، دیگر عضو این تشکل، “بدون وقفه هدف سیاست‌های کارگرستیز حکومت بوده و محکوم به زندان‌های طویل‌المدت شده‌اند. با وجود بیماری‌های شدید جسمانی، مسئولین زندان و عوامل وزارت اطلاعات حتی از اعطای مرخصی درمانی به آنها جلوگیری می‌کنند.”
در ادامه این نامه، به سرکوب صدها تن از فعالان کارگری، معلمان، دانشجویان و زنان به دلیل فعالیت‌های صنفی و مدنی و دفاع از حقوق خود و همکارانشان اشاره شده است. نویسندگان نامه تاکید می‌کنند که “اندک تشکلات مستقل کارگری و معلمی از جمله سندیکای ما و تشکلات معلمان که با وجود فشار نهادهای سرکوب بوجود آمدند، تحت فشار دائمی و زیر ذره‌بین نیروهای امنیتی حکومت قرار دارند و امکان فعالیت علنی و آزادانه از آنها سلب شده است.”
رضا شهابی و داود رضوی در پایان نامه خود، با اشاره به اینکه ده‌ها کارگر، معلم، دانشجو و مدافع حقوق کودکان و زنان در حال حاضر در زندان هستند، ابراز امیدواری می‌کنند که با توجه به حمایت سندیکاهای کارگری در کشورهای مختلف، “پرونده شکایات مربوط به سرکوب تشکلات و فعالین مستقل کارگری ایران با جدیت و فوریت بیشتری دنبال شود و نتایج مطلوبی در حمایت از کارگران ایران به دست آید.”
در این نامه به برخی از این افراد از جمله ریحانه انصاری‌نژاد، آنیشا اسدالهی، سروناز احمدی، شریفه محمدی، نسرین جوادی، ناهید خداجو، زینب همرنگ، عثمان اسماعیلی، رسول بداقی، مهران رئوف، کیوان مهتدی، کامیار فکور، سیسیل کولر و ژاک پاری اشاره شده است.
تجمعی در حمایت از کارگران زندانی ایران و در اعتراض به بی‌توجهی سازمان جهانی کار به سرکوب‌ها در این کشور، قرار است روز ۱۸ خرداد در مقابل ساختمان این سازمان در ژنو برگزار شود.
بر اساس گزارش VOA