در دوران گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی، ادامهی وضعیت پیش رو باعث آسیب دیدن زیرساخت های کهنهی ما می شود.
مناطق شهری، به دلیل تراکم زیاد ساختمانها، پارکینگها و جاده ها، به اصطلاح به جزایر گرمایی تبدیل میشوند. مکانهایی که حتی در طول شب نیز گرما را در خود نگاه میدارند و به طور بالقوه شروع گرمای روز بعد را سریعتر و دمای هوای آن را گرمتر میکنند که همین موضوع منجر به افزایش مصرف انرژی، اختلال در کیفیت آب، آلودگی بیشتر هوا و گازهای گلخانه ای می شود.
مخازن را در نظر بگیرید. در یک روز معمول تابستان، دریاچه شستا، بزرگترین مخزن کالیفرنیا، روزانه ۲۰۰ میلیون گالن آب را از طریق تبخیر از دست می دهد. در مورد مخزن سن پابلو چطور؟ ، “ما تخمین می زنیم که حدود ۴ میلیون گالن در روز در مخزن San Pablo تبخیر شود.
استخرهای مسکونی هر هفته ۲ تا ۴ اینچ آب از دست می دهند. به طور کلی استخرها سالانه ۲۵۰۰۰ تا ۵۰،۰۰۰ گالن آب را به دلیل تبخیر از دست می دهند.
بزرگراهها را در نظر بگیرید. تأثیرات گرمایی شدید معمولاً بر روی سطوح آسفالت، شامل انبساط اتصالات روسازی و پل و همچنین نرم شدن آسفالتهای قدیمی و سایر مواد است که بعضاً منجر به تولید هزینههای زیاد برای رفع ایرادات می شود. سخنگوی کالترانس، بارت نی ، گفت: گرمای شدید به ویژه گرمای زیاد و طولانی مدت می تواند “در جاده ها و زیرساخت های ما تأثیر بگذارد.” بزرگترین مشکل: آسفالت قدیمی که با فرمولهای مدرن و قویتر ساخته نشدهاند.