پیام جوان: پژوهشگران در یک مطالعه انقلابی موفق شدهاند با کاهش هدفمند یک اسیدآمینه خاص در رژیم غذایی موشها، طول عمر این جانداران را تا سیوسه درصد به شکلی چشمگیر افزایش دهند. این دستاورد علمی که در نشریه معتبر Cell Metabolism منتشر شده، پرسشهای بنیادینی را درباره امکان بازطراحی الگوهای تغذیهای انسان برای دستیابی به عمری طولانیتر و سالمتر مطرح میکند و افقهای تازهای را در حوزه علم پیری و تغذیه میگشاید.
بر اساس یافتههای این تحقیق، محدود کردن دریافت اسیدآمینه ضروری «ایزولوسین» که از اسیدآمینههای شاخهدار محسوب میشود، نه تنها روند پیری را در موشهای آزمایشگاهی کند کرده، بلکه به افزایش چشمگیر طول عمر آنها منجر شده است. ایزولوسین که در مواد غذایی مانند تخممرغ، لبنیات، پروتئین سویا و گوشت یافت میشود، برای بدن حیاتی است اما بدن قادر به ساخت آن نیست و باید از طریق رژیم غذایی تأمین شود. دکتر دادلی لمینگ، سرپرست این تیم تحقیقاتی، بر این نکته تأکید دارد که ترکیبات رژیم غذایی فراتر از صرفاً یک منبع انرژی، تأثیرات مستقیم و پیچیدهای بر فیزیولوژی و سلامت ارگانیسم دارند.
در این آزمایش دقیق، دانشمندان موشهای بالغ ششماهه را به سه گروه تقسیم کردند: گروه اول رژیم استاندارد، گروه دوم رژیمی با یکسوم تمامی اسیدآمینهها و گروه سوم رژیمی با کاهش دوسوم ایزولوسین (بدون تغییر در سایر اسیدآمینهها) دریافت کردند. تمامی گروهها به غذا دسترسی آزاد داشتند تا عامل گرسنگی حذف شود. نتایج حاکی از آن بود که محدودیت ایزولوسین منجر به افزایش طول عمر موشهای نر تا سیوسه درصد و موشهای ماده تا هفت درصد شد. علاوه بر این، بهبود قابلملاحظهای در بیستوشش شاخص مختلف سلامت در گروه تحت رژیم ایزولوسین محدود مشاهده گردید.
تأثیر این رژیم غذایی تنها به افزایش کمّی عمر محدود نشد؛ موشهای تحت مطالعه کیفیت زندگی بهتری را نیز تجربه کردند. کاهش شاخصهای پیری و ناتوانی، بهبود کنترل قند خون، حفظ بهتر توده عضلانی و کاهش ریزش مو از جمله مزایای بارز بود. همچنین، این موشها با وجود مصرف بیشتر غذا، وزن متعادلتری داشته و سوختوساز انرژی بالاتری از خود نشان دادند. با این حال، پژوهشگران درباره تعمیم مستقیم این یافتهها به انسان هشدار میدهند و تأکید میکنند که کمبود پروتئین میتواند تبعات جدی برای سلامت انسان داشته باشد. این مطالعه راه را برای توسعه داروهایی که مسیرهای متابولیکی مرتبط با ایزولوسین را هدف قرار میدهند، هموار میسازد اما نیازمند تحقیقات گستردهتر برای تعیین دوز ایمن و بررسی عوارض بلندمدت است.
