پیام جوان: یک مطالعه جدید از دانشگاه ایالتی اوهایو، باور رایج مبنی بر اثربخشی تخلیه خشم از طریق فریاد زدن یا مشت زدن به اشیاء را به چالش کشیده است. این پژوهش نشان میدهد که چنین رفتارهایی نه تنها به کاهش عصبانیت کمکی نمیکنند، بلکه میتوانند به تشدید آن منجر شوند. یافتههای این تحقیق که در مجله معتبر Journal of Clinical Psychology منتشر شده، با نظریههای دیرینه روانشناختی مانند «کاتارسیس» (پالایش هیجانی) که بر تخلیه احساسات منفی برای رسیدن به آرامش تأکید داشتند، در تضاد است.
این پژوهش با مشارکت بیش از ۱۰۰۰ نفر طراحی شد که ابتدا با مشاهده محتوای تحریکآمیز، در آنها احساس خشم القا گردید. سپس شرکتکنندگان به سه گروه مجزا تقسیم شدند: گروه اول به انجام فعالیتهای به اصطلاح «تخلیهکننده خشم» نظیر فریاد کشیدن یا ضربه زدن به کیسه بوکس پرداختند. گروه دوم به فعالیتهای آرامشبخش مانند مدیتیشن یا نشستن در سکوت مشغول شدند و گروه سوم نیز فعالیتهای فیزیکی مانند پیادهروی یا دویدن را انجام دادند.
نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از آن است که گروهی که به تخلیه خشم از طریق رفتارهای پرخاشگرانه پرداختند، نه تنها آرامش نیافتند، بلکه سطح خشم آنها به شکل قابل توجهی افزایش یافت. در مقابل، شرکتکنندگانی که فعالیتهای بدنی را انتخاب کرده بودند، کاهش محسوسی در میزان عصبانیت خود را تجربه کردند. گروهی که به فعالیتهای آرامبخش روی آورده بودند نیز تا حدی به آرامش دست یافتند، اما میزان اثربخشی آن کمتر از گروه فعالیت بدنی بود.
محققان توضیح میدهند که درگیر شدن در رفتارهای پرتنش برای «تخلیه» خشم، در واقع سیستم عصبی را در حالت تحریک بالا نگه میدارد و به تداوم احساس عصبانیت دامن میزند. این در حالی است که فعالیتهای بدنی با آزاد کردن اندورفین و کاهش تنشهای عضلانی، به تنظیم مؤثر هیجانات کمک شایانی میکنند. بنابراین، توصیه میشود در زمان احساس خشم، به جای واکنشهای تهاجمی، از روشهایی مانند پیادهروی، دویدن یا سایر فعالیتهای فیزیکی ملایم بهره گرفت تا هم به مدیریت هیجانات کمک شود و هم سلامت جسمی ارتقا یابد.
