پیام جوان: ایوان کلیما، نویسنده برجسته اهل چک و یکی از مهم‌ترین چهره‌های ادبی اروپای مرکزی، صبح شنبه ۱۲ مهر در سن ۹۴سالگی درگذشت. خبر درگذشت او را پسرش، میخال کلیما، روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای، اعلام کرد. کلیما بیش از بیست کتاب نوشت که به بیش از سی زبان ترجمه شدند و آثاری چون «عشق و زباله»، «صبح‌های شاد من» و «روح پراگ» او را به یکی از نویسندگان پرخواننده در ایران و جهان بدل کردند.
کلیما متولد ۱۴ سپتامبر ۱۹۳۱ در پراگ بود و دوران کودکی‌اش را در اردوگاه کار اجباری ترزین گذراند؛ تجربه‌ای که تأثیر عمیقی بر آثارش گذاشت. او در دهه ۱۹۶۰ به شهرت رسید، اما پس از سرکوب بهار پراگ و مخالفت با سانسور فرهنگی رژیم کمونیستی، از حزب اخراج و سال‌ها ممنوع‌القلم شد. در این دوران برای گذران زندگی به مشاغلی چون رفتگری، نقشه‌برداری و بهیاری روی آورد، اما نوشتن را هرگز رها نکرد و آثارش را به‌صورت زیرزمینی (سامیزدات) یا در خارج از کشور منتشر می‌کرد.
پس از انقلاب مخملی در سال ۱۹۸۹، کلیما دوباره اجازه یافت آزادانه بنویسد و کتاب‌هایش به کتابفروشی‌ها بازگشتند. او در سال‌های بعد آثار متعددی از جمله «جزیره پادشاهان مرده»، «آخرین درجه محرمانگی» و مجموعه خاطرات دو جلدی «قرن دیوانه من» را منتشر کرد. دغدغه اصلی او در داستان‌ها، مقاومت انسان در برابر قدرت و حفظ کرامت فردی در دل نظام‌های بسته سیاسی بود.
ایوان کلیما که ریاست مرکز چک انجمن بین‌المللی قلم را نیز بر عهده داشت، از تحسین‌کنندگان جدی کارل چاپک بود و چند کتاب درباره او نوشت. او در سال ۱۹۵۸ با همسرش هلنا ازدواج کرد و دو فرزند به نام‌های میخال و هانا داشت. کلیما که تا پایان عمر در پراگ زندگی می‌کرد، با نگاهی انسانی و زبانی ساده اما فلسفی، یکی از صداهای ماندگار ادبیات چک در قرن بیستم به شمار می‌رود.
