پیام جوان: به گزارش ونکوور ایز آوسوم، مترو ونکوور در جدیدترین پیشبینیهای جمعیتی خود اعلام کرده که به دلیل کاهش نرخ مهاجرت، جمعیت این منطقه تا سال ۲۰۵۰ به حدود ۴.۱ میلیون نفر خواهد رسید؛ رقمی که کمتر از برآورد ۴.۲ میلیونی سال گذشته است. به گفته کارشناسان، کندی رشد جمعیت میتواند دستکم در کوتاهمدت بر بازار مسکن و حملونقل عمومی اثرگذار باشد و حتی موجب ثبات یا کاهش اجارهبها شود.
کارشناسان هشدار دادهاند که این کاهش رشد اگر ادامهدار باشد، پیامدهای اقتصادی بلندمدتی به همراه خواهد داشت. اندی یان، مدیر برنامه شهری دانشگاه سیمون فریزر، این تغییر را «کاهشی قابل توجه» توصیف کرد و گفت: «مشکل فقط کاهش جمعیت نیست، بلکه تضعیف اقتصاد هم هست.» پیشبینیها نشان میدهد از میانه دهه ۲۰۳۰، مرگومیرها از تولدها پیشی خواهد گرفت و بدون مهاجرت، جمعیت منطقه حتی کاهش طبیعی خواهد داشت.
در کنار این تغییرات، گزارش مترو ونکوور نشان داد که هزینههای مسکن و حملونقل همچنان فشار زیادی بر خانوارها وارد میکند. میانگین هزینه ترکیبی یک خانوار ۴۱ هزار دلار در سال است؛ به طوری که در برخی مناطق حومه، هزینه حملونقل حتی از هزینه مسکن پیشی گرفته است. کارشناسان این پدیده را «مقرونبهصرفه بودن کاذب» توصیف کردهاند، چرا که مسکن ارزانتر لزوماً به معنای زندگی ارزانتر نیست.
ترنسلینک، متولی اصلی حملونقل عمومی منطقه، نیز با بحران مالی جدی روبهرو است. این سازمان با شکاف بودجه سالانه ۶۰۰ میلیون دلاری مواجه بوده و هشدار داده در صورت نبود راهحل پایدار، گسترش خدمات و نگهداری زیرساختها به خطر خواهد افتاد. برنامهریزان تأکید دارند که هماهنگی میان توسعه مسکن و گسترش حملونقل، بهویژه در شهرهایی چون سِری و لَنگلی، کلید اصلی ایجاد محلههای مقرونبهصرفهتر خواهد بود.