پیام جوان: مطالعه‌ای ده‌ساله در دانمارک نشان داده است افرادی که پس از فقدان عزیزان خود، غم و اندوه شدید و مداومی را تجربه می‌کنند، تا ۸۸ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ در ده سال بعد از سوگ قرار دارند. این پژوهش روی ۱۷۳۵ فرد داغدار با میانگین سنی ۶۲ سال انجام شده است.
شناسایی مسیرهای مختلف سوگ و تأثیر آن بر سلامت عمومی
دانشمندان پنج مسیر متفاوت سوگ را شناسایی کردند که تنها ۶ درصد از شرکت‌کنندگان در شدیدترین سطح قرار گرفتند. این گروه نه‌تنها نرخ مرگ‌ومیر بالاتری داشتند، بلکه بیشتر از سایرین از خدمات درمانی و سلامت روان، از جمله داروهای ضدافسردگی و آرام‌بخش‌ها، استفاده کرده‌اند.
افزایش چشمگیر استفاده از خدمات روان‌درمانی در گروه‌های پرخطر
در افراد با سطح بالای سوگ، احتمال مراجعه برای روان‌درمانی تا ۱۸۶ درصد، تجویز داروهای ضدافسردگی تا ۴۶۳ درصد و استفاده از داروهای ضداضطراب تا ۱۶۰ درصد افزایش یافته است. پژوهشگران هشدار می‌دهند که این سطح از غم و اندوه نباید نادیده گرفته شود و نیاز به مداخله زودهنگام دارد.
اهمیت مداخلات اولیه و نقش پزشکان عمومی
به گفته دکتر مته نیلسن، پزشکان عمومی می‌توانند با بررسی سوابق روانی یا تشخیص علائم افسردگی، افراد پرخطر را شناسایی و به روان‌شناسان ارجاع دهند. او تأکید کرد که حتی یک جلسه مشاوره پس از داغدیدگی می‌تواند تأثیر مثبتی در مسیر بهبودی روانی فرد داشته باشد.
