پیام جوان: به گزارش ونکوور ایز آوسوم، گزارش جدید آمار کانادا، نشان می‌دهد که کانادایی‌ها کمتر از همیشه با دوستان خود وقت می‌گذرانند. در سال ۲۰۲۲، تنها ۱۹.۳ درصد از کانادایی‌ها به‌طور متوسط روزانه با دوستان خود به‌صورت حضوری ملاقات کردند، در حالی که این رقم در سال ۱۹۸۶، ۴۷.۹ درصد بود. این کاهش به‌ویژه در گروه سنی ۲۵ تا ۶۴ سال چشمگیر بوده، جایی که احتمال دیدار با دوستان از ۴۲ درصد به ۱۴ درصد در این بازه ۳۶ساله سقوط کرده است. همچنین، میانگین زمان صرف‌شده با دوستان برای کسانی که ملاقات کردند، از ۵ ساعت در روز در ۱۹۸۶ به ۳.۸ ساعت در ۲۰۲۲ کاهش یافته است. این گزارش همزمان با افزایش نگرانی‌ها درباره کمبود وقت برای معاشرت منتشر شده، به‌طوری که ۴۶ درصد از پاسخ‌دهندگان در ۲۰۲۲ احساس کردند زمان کافی با عزیزان خود ندارند، در مقایسه با ۳۴ درصد در ۱۹۹۲.
لورا ارامیان، دانشیار دانشگاه دالهوزی، این روند را نتیجه چالش‌های زندگی مدرن، از جمله افزایش هزینه‌های زندگی و فشارهای مراقبت از کودکان و سالمندان می‌داند که دوستی‌ها را به اولویت پایین‌تر سوق داده است. او توضیح داد که دوستی‌ها، به دلیل ماهیت غیررسمی و داوطلبانه‌شان، اولین چیزی هستند که در شرایط فشار کنار گذاشته می‌شوند. لوکا ماریا پساندو، استادیار دانشگاه مک‌گیل، نیز به فشارهای اقتصادی مشابه در کشورهای با درآمد بالا اشاره کرد که با «فردگرایی بیشتر» همراه است. او عواملی مانند ساعات کاری طولانی، فرهنگ «همیشه متصل بودن» از طریق فناوری، و اثرات دورکاری و فاصله‌گذاری اجتماعی دوران کووید-۱۹ را در این کاهش مؤثر دانست. با این حال، ارامیان تأکید کرد که تأثیر فناوری و شبکه‌های اجتماعی بر معاشرت حضوری هنوز نامشخص است، زیرا برخی تحقیقات نشان می‌دهند این ابزارها می‌توانند معاشرت را تسهیل کنند.
این گزارش همچنین نشان داد که در سال ۲۰۲۲، کانادایی‌ها بیشترین احساس «فشار زمانی» را از اوایل دهه ۱۹۹۰ گزارش کردند، به‌طوری که یک‌چهارم پاسخ‌دهندگان این فشار را احساس کردند، در مقایسه با ۱۵ درصد سه دهه قبل. ارامیان پیشنهاد کرد که برای رفع این مشکل، باید فشارهای ساختاری مانند پیش‌بینی‌ناپذیری زندگی کاری و کمبود فضاهای عمومی رایگان برای معاشرت بررسی شود. پساندو معتقد است که داده‌های ۲۰۲۲ از دوره‌ای «به‌ویژه تاریک» پس از کووید گرفته شده و احتمالاً در آینده کمی تثبیت خواهد شد، اما اصلاح سیاست‌های محل کار، مانند افزایش مرخصی و روزهای شخصی، برای جلوگیری از فرسودگی و تقویت ارتباطات اجتماعی ضروری است. این گزارش زنگ خطری برای سیاست‌گذاران است تا به سلامت اجتماعی کانادایی‌ها توجه بیشتری کنند.
