پیام جوان: محققان مؤسسه کارولینسکا در سوئد و دانشگاه گرونینگن هلند به کشفی مهم در زمینه علوم اعصاب دست یافته‌اند: هماهنگی ریتم تنفس با اندازه مردمک چشم. بر اساس این مطالعه، مردمک‌ها در حین بازدم بزرگ‌تر و در ابتدای دم کوچک‌تر می‌شوند؛ پدیده‌ای که اکنون به‌عنوان «پاسخ فاز تنفسی مردمک» شناخته می‌شود. این کشف، چهارمین عامل مؤثر بر اندازه مردمک پس از نور، فوکوس و عوامل شناختی است.
در این تحقیق که بر ۲۰۰ شرکت‌کننده و طی پنج آزمایش انجام شد، مشخص شد که این الگوی نوسانی حتی با تغییر سرعت و شیوه تنفس (دهانی یا بینی) ثابت باقی می‌ماند و حتی در افرادی که فاقد پیاز بویایی هستند نیز دیده می‌شود. پژوهشگران منشأ این واکنش را در ساقه مغز می‌دانند، و آن را مرتبط با شیوه پردازش درونی مغز نسبت به سیگنال‌های بدن می‌دانند.
نتایج این مطالعه می‌تواند در تشخیص زودهنگام اختلالات عصبی مانند پارکینسون کاربرد داشته باشد. همچنین ممکن است درک ما از چگونگی تأثیر ریتم‌های فیزیولوژیک بدن بر ادراک بینایی و روان انسان را دگرگون کند. به‌گفته دانشمندان، این یافته‌ها آغاز راهی تازه برای بررسی نقش ریتم‌های درونی بدن در شکل‌گیری تجربه حسی و شناختی ماست.
