پیام جوان: موزه جواهرات ملی ایران پس از ۵۱ ماه تعطیلی، روز سه‌شنبه ۲۲ خردادماه بازگشایی شد. اما این بازگشایی با واکنش‌ها و ابهامات متعددی در فضای مجازی روبرو شده است.

بسیاری از کاربران نسبت به اصالت آثار به نمایش درآمده در این موزه تردید دارند. این در حالی است که موزه جواهرات ملی از اسفند سال ۱۳۹۸ به بهانه شیوع کرونا تعطیل بود.

در طول این مدت، ادعاهایی مبنی بر خروج برخی از تاج‌های مهم این موزه توسط خاندان پهلوی مطرح شده بود. ادعایی که از سوی شهبانو فرح پهلوی و همچنین عزت‌الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی دولت رئیسی تکذیب شد.

اما با وجود این تکذیب‌ها، بسیاری از مردم در فضای مجازی با توجه به سابقه جمهوری اسلامی در پنهان‌کاری و تحریف حقایق، به اصالت آثار به نمایش درآمده در موزه جواهرات ملی مشکوک هستند.

برخی کاربران معتقدند که جمهوری اسلامی در فرصت ۵ ساله تعطیلی موزه، جواهرات اصل را خارج کرده و نمونه‌های بدلی را به جای آنها به نمایش گذاشته است.

این گمانه‌زنی‌ها با توجه به خبر گم شدن چندین تخته فرش نفیس از مجموعه کاخ‌های سعدآباد در سال ۹۵ قوت بیشتری می‌گیرد. فرش‌هایی که گفته می‌شود با یک دستگاه وانت از کاخ سعدآباد خارج شده‌اند.

علاوه بر این، سابقه جمهوری اسلامی در مصادره و حراج اموال بیت المال نیز به این سوءظن‌ها دامن می‌زند.

موزه جواهرات ملی ایران که در سال ۱۳۳۹ با حضور محمدرضا شاه پهلوی افتتاح شد، شامل بسیاری از جواهرات سلطنتی ایران از دوره‌های صفوی، افشار، قاجار و پهلوی است. از جمله این جواهرات می‌توان به الماس دریای نور، جقه نادری، تاج شهبانو، تاج کیانی، کره جواهرنشان، تخت طاووس و تخت نادری اشاره کرد.

ارزش جواهرات سلطنتی ایران تنها به جنبه اقتصادی آن محدود نمی‌شود، بلکه این جواهرات به عنوان بخشی از هویت و تاریخ ایران، دارای ارزش فرهنگی و ملی بالایی نیز هستند.

بازگشایی موزه جواهرات ملی بعد از وقفه‌ای طولانی، می‌توانست فرصتی برای به نمایش گذاشتن این گنجینه ملی و معرفی آن به نسل‌های جدید باشد. اما با وجود ابهامات و سوءظن‌هایی که در مورد اصالت آثار وجود دارد، به نظر می‌رسد این بازگشایی بیشتر از آنکه به نفع تاریخ و فرهنگ ایران باشد، به ضرر آن تمام شده است.

بر اساس گزارش VOA