پیام جوان: به گزارش اقتصاد آنلاین، اخبار منفی بحران اوکراین همچنان ادامه دارد و این امر سرمایه‌گذاران را از ارزهای دیجیتال و سایر دارایی‌های پرخطر دور می‌کند. موضوعی که در این فضای اقتصادی و صنعت رمزارزها قابل تأمل بوده، چشم‌انداز صنعت کریپتو در قاره آسیا است. ابهام اینجاست که آیا این صنعت در قاره مذکور با مشکل مواجه خواهد شد یا خیر؟ آیا مکانی امن‌تر و سازگاتر برای فعالان رمزنگاری در آسیا وجود دارد؟ آیا مالزی می‌تواند آن‌ها را به خود جذب کند و به قطب بعدی صنعت رمزنگاری در آسیا تبدیل شود؟ در بخش بعدی به بررسی پاسخ این ابهامات خواهیم پرداخت.

چشم انداز صنعت رمزارزها در آسیا:
مراکز مالی معمولاً به سه چیز نیاز دارند؛ موقعیت جغرافیایی خوب، قوانین و مقررات سازگار و نیروی کار دو زبانه. وقتی مردم به مراکز مالی در آسیا فکر می‌کنند، معمولاً هنگ کنگ یا سنگاپور به ذهنشان خطور می‌کند. این دو شهر شباهت‌های زیادی دارند، زیرا سیستم دادگاه‌های عرفی را حفظ می‌کنند و نیروی کار در آنجا به عنوان میراث‌ ماندگار از استعمار بریتانیای کبیر، تسلط بالایی به زبان انگلیسی دارند.

سنگاپور را اغلب قطب ارزهای دیجیتال آسیا می‌نامند، این اصطلاح در ظاهر معنی دارد، زیرا که چارچوب نظارتی مرجع پولی سنگاپور، به عنوان یک رویکرد جامع برای صنعت رمزنگاری در نظر گرفته شده است، به طوری که پیچیدگی منحصر به فرد این طبقه دارایی ها را درک می‌کند. این در حالی است که هنگ کنگ رویکردی متفاوت و چند جانبه دارد. در این راستا مالزی را نباید نادیده گرفت، این کشور مستعمره سابق تاج و تخت نیز استفاده نهادی از زبان انگلیسی و همچنین یک سیستم دادگاهی را حفظ کرده است، هیچ فرسایشی از این میراث مانند هنگ کنگ وجود ندارد. از نظر آب و هوا هم سواحل بهتر از سنگاپور هستند و هزینه زندگی در این کشور پایین است. اما چیزی که در مالزی وجود ندارد، بازار سرمایه پیچیده هنگ کنگ است.

در واقع سنگاپور و مالزی یکی بودند، تا زمانی که پارلمان مالزی رای به اخراج این جزیره از کنفدراسیون آنها داد و سنگاپور را تنها کشوری کرد که به طور غیرارادی استقلال را به دست آورد. یکی از چیزهای حائز اهمیت برای صنعت رمز ارزها که در مالزی وجود دارد، وجود قانون عرفی بریتانیا و توانایی آن در اعمال قانون قضایی این کشور هنگام تصمیم گیری های نظارتی است.

هنری چونگ (Henry Chong)، مدیر عامل فوسنگ (Fusang)، یک پلتفرم مالی-سرمایه‌گذاری برای مبادلات سهام دیجیتالی و مستقر در ایالت لابون (Labuan)، می‌گوید: «سهام کاغذی امروز، سهام دیجیتال فردا هستند»، همچنین توضیح می دهد که این ارزهای دیجیتال یک طبقه دارایی جدید نیست که به مجموعه قوانین جدیدی نیاز داشته باشد. شفافیت در این زمینه پایدار است، زیرا که قوانین اوراق بهادار موجود برای این صنعت نیز کافی هستند. چونگ فکر می‌کند که شفافیت زیادی در مورد دارایی‌های دیجیتال در بازار وجود دارد و از کسانی که خلاف این را می‌گویند (اینکه باید قوانین را رعایت کنند) شاکی است.

در دنیای دیجیتال، موقعیت جغرافیایی اهمیت کمتری نسبت به دو مورد دیگر دارد. مراکز مالی معمولاً در فراتر از موقعیت جغرافیایی رشد می‌کنند و هنگ کنگ یک نمونه‌ بارز است. در این رابطه چونگ گفت: “برای مالزی هم این اتفاق نزدیک است.

زیرا که حوزه‌های قضایی و قوانین و مقررات بیشتر در فعالیت ارزهای دیجیتال موثر هستند، بنابراین مالزی با توجه به پتانسیل قضایی که دارد، در این رقابت می‌تواند به مرکز بعدی ارزهای دیجیتیال تبدیل شود”. شرکت چونگ اولین پلتفرم موفق حوزه رمزارزها در مالزی نیست. بلکه CoinGecko، رقیب سرسخت CoinMarketCap، نیز در مالزی تأسیس شد و در حالی که موقعیت خود را در سنگاپور حفظ می‌کند، به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

علاوه بر موارد گفته شده، مالزی از مالیات بر عایدی سرمایه بر روی رمزارزها عاری است و نیروی کار تحصیل کرده و انگلیسی زبان آن نیز به توسعه صنعت مالی غیرمتمرکز (DeFi) در این کشور، سرعت می بخشد.

واکنش هنگ کنگ به COVID-۱۹، باعث مهاجرت گسترده‌ای شده که ممکن است دستاوردهای برای مالزی را به دنبال داشته باشد. آمارهای منتشر شده نشان می‌دهد که از مارس ۲۰۲۰، ۷۶۰۰۰ نفر بیشتر از زمان قبل کرونا، هنگ کنگ را ترک کرده‌اند، سرعت مهاجرت در هفته گذشته نیز بیشتر شده است، زیرا هنگ کنگ تلاش می‌کند تا محدود کننده‌ترین قوانین کووید را اجرا کند، به طوری که حتی برخی از پر سر و صداترین طرفداران این شهر هم معتقدند که اکنون زمان رفتن است. برخی به اروپا، برخی دیگر به تایلند و شاید برخی به مالزی مهاجرت کنند.