پیام جوان: به گزارش ونکوور ایز آوسوم، آیا برنامه‌های صدور گواهینامه داوطلبانه و فشار مصرف‌کنندگان می‌توانند شرایط کاری و حقوق کارگران مزرعه در کانادا را بهبود بخشند؟ اریکا بورلی، دانشجوی دکتری دانشگاه ویندزور، معتقد است که این برنامه‌ها می‌توانند مؤثر باشند. او برنامه‌هایی مانند «ابتکار غذایی عادلانه» (EFI) را بررسی کرده که به کارفرمایان مزرعه‌ای که استانداردهای کار و مسئولیت اجتماعی را رعایت کنند، گواهینامه اعطا می‌کند. این گواهینامه‌ها به خرده‌فروشان و مصرف‌کنندگان امکان می‌دهد از تأمین‌کنندگان مسئول خرید کنند و به گفته بورلی، ترس از دست دادن این اعتبار کارفرمایان را به رعایت استانداردهای بالاتر تشویق می‌کند و به کارگران راهی برای مطالبه حقوقشان می‌دهد.
EFI که در سال ۲۰۰۸ توسط آکسفام آمریکا، کاستکو و اتحادیه کارگران مزرعه آمریکا راه‌اندازی شد، اکنون ۵۷ مزرعه را در آمریکا، مکزیک، کانادا و پرو گواهی کرده است. این برنامه از مزارع می‌خواهد که استانداردهایی مانند رعایت قوانین کار محلی، عدم تبعیض علیه اتحادیه‌ها، پرداخت منصفانه و تأمین مسکن مناسب را رعایت کنند. مزارع گواهی‌شده باید هر سال حسابرسی شوند و کارگران در کمیته‌هایی با کارفرمایان همکاری می‌کنند تا مسائل را حل کنند. به عنوان مثال، مزرعه ویندست در بریتیش کلمبیا پس از دریافت گواهی EFI، کمیته ایمنی خود را گسترش داد و هزینه ویزا و سفر کارگران را جبران کرد که به گفته تونی پاچکو، مدیر عملیات، روحیه کارگران را بهبود بخشیده است.
با این حال، اتحادیه کارگران غذایی کانادا و برخی فعالان مانند رائول گاتیکا از جامعه «دیگنیداد میگرانته» نسبت به این برنامه‌ها تردید دارند و آن‌ها را تاکتیکی برای بازاریابی یا «سبزwashing» می‌دانند. آن‌ها معتقدند که این برنامه‌ها باید توسط کارگران هدایت شوند، نه کارفرمایان، و همراه با حمایت‌های قانونی مانند اقامت دائم برای کارگران مهاجر باشند. بورلی نیز تأکید می‌کند که موفقیت این برنامه‌ها به پذیرش گسترده خرده‌فروشان بستگی دارد تا فشار مالی بر کارفرمایان متخلف وارد شود، اما جایگزین اتحادیه‌ها یا حقوق قانونی کارگران نمی‌شوند.
