پیام جوان: به نقل از ایتنا، نورورویروس که به آنفولانزای معده نیز معروف است، در بسیاری از نقاط جهان شیوع پیدا کرده و حتی منجر به تعطیلی مدارس در برخی کشورها شده است. این بیماری با علائمی مانند اسهال، تب خفیف و استفراغ شدید همراه است و به سرعت در مکان‌های عمومی مانند کلاس‌های درس گسترش می‌یابد.
نکته جالب توجه این است که همه افراد به یک اندازه در برابر این ویروس آسیب‌پذیر نیستند و احتمال ابتلا به گروه خونی فرد بستگی دارد.
به گفته پاتریشیا ال.فاستر، میکروبیولوژیست دانشگاه ایندیانا، نوروویروس یک ویروس “بدون پوشش” است که همین امر باعث مقاومت بالای آن در برابر الکل، مواد شوینده و حتی ضدعفونی‌کننده‌های الکلی می‌شود. این ویروس می‌تواند ساعت‌ها روی دست انسان و روزها روی سطوح جامد و غذا باقی بماند.
نوروویروس چگونه عمل می‌کند؟
هنگامی که نوروویروس وارد بدن می‌شود، سلول‌های روده کوچک را آلوده می‌کند. محققان هنوز به طور دقیق نمی‌دانند که علائم بیماری چگونه ظاهر می‌شوند، اما می‌دانند که گروه خونی در این میان نقش مهمی ایفا می‌کند.
گروه خونی توسط ژن‌هایی تعیین می‌شود که نوع مولکول‌های الیگوساکارید موجود در سطح گلبول‌های قرمز خون را مشخص می‌کنند. همین مولکول‌ها در سطح سلول‌های پوشاننده روده کوچک نیز وجود دارند و نوروویروس از آنها برای اتصال به سلول‌ها و آلوده کردن آنها استفاده می‌کند.
ساختار خاص این الیگوساکاریدها تعیین می‌کند که آیا یک نوع خاص از ویروس می‌تواند به سلول‌ها بچسبد یا خیر. وجود آنتی‌ژن اچ۱ (H1) برای اتصال بسیاری از گونه‌های نوروویروس ضروری است. افرادی که در سلول‌های روده خود این آنتی‌ژن را تولید نمی‌کنند، در برابر بسیاری از گونه‌های نوروویروس مقاوم هستند.
تأثیر نوروویروس بر افراد مختلف
نوروویروس به سرعت تکامل می‌یابد و تاکنون ۲۹ گونه مختلف از آن شناسایی شده است. هر گونه نیز انواع مختلفی دارد و هر کدام توانایی متفاوتی در اتصال به مولکول‌های قند روی سطح سلول‌های روده دارند. این قندها توسط گروه خونی تعیین می‌شوند.
بنابراین، اگر گروهی از افراد در معرض یک گونه از نوروویروس قرار بگیرند، اینکه چه کسی بیمار می‌شود به گروه خونی فرد بستگی دارد. با این حال، اگر همان گروه در معرض گونه‌ای متفاوت از نوروویروس قرار بگیرند، ممکن است مقاومت‌ها و آسیب‌پذیری‌ها تغییر کند.
به طور کلی، افرادی که آنتی‌ژن اچ۱ تولید نمی‌کنند و افراد با گروه خونی B معمولاً مقاوم هستند، در حالی که افراد با گروه‌های خونی A، AB یا O بیشتر مستعد ابتلا هستند. البته این الگو به گونه خاص نوروویروس نیز بستگی دارد.
با توجه به تنوع گونه‌های نوروویروس و کوتاه بودن مدت مصونیت در برابر آن، تولید واکسن مؤثر برای این بیماری پیچیده شده است. در حال حاضر، متخصصان در حال آزمایش واکسن‌هایی هستند که از پروتئین‌های کپسید دو گونه شایع نوروویروس ساخته می‌شوند.
