پیام جوان: مطالعهای بینالمللی به سرپرستی دکتر کارولین پالمر، روانشناس دانشگاه مکگیل، نشان میدهد که موسیقی تنها یک تجربه شنیداری نیست، بلکه بدن و مغز ما نیز بهطور فیزیکی با آن همنوا میشوند. این تحقیق از نظریه «تشدید عصبی» (Neural Resonance Theory – NRT) حمایت میکند که میگوید لذت ما از موسیقی ناشی از ارتعاشات طبیعی مغز و بدن است که با ریتم و هارمونی موسیقی همگام میشوند.
برخلاف نظریههایی که تمرکز بر پیشبینی الگوهای موسیقایی دارند، نظریه NRT پیشنهاد میدهد که مغز ما با موسیقی «تشدید» مییابد و این فرآیند، تمایل طبیعی ما به همراهی با ضربآهنگ و تجربهی لذت موسیقایی را توضیح میدهد. این تشدید از مسیرهای شنوایی مغز تا نخاع و حتی عضلات بدن گسترش مییابد و حتی در افرادی که پیشزمینه موسیقایی ندارند نیز دیده میشود.
این نظریه که در نشریه علمی Nature Reviews Neuroscience منتشر شده، کاربردهای گستردهای دارد؛ از درمان بیماریهایی چون پارکینسون و افسردگی، تا توسعه هوش مصنوعی احساسی و ابزارهای نوین آموزشی برای یادگیری موسیقی. یافتهها تأکید میکنند که موسیقی پدیدهای بیولوژیکی و فیزیولوژیکی است که میتواند در آموزش، درمان و فناوری نقش مهمی ایفا کند.