پیام جوان: به گزارش ونکوور ایز آوسوم، در حالی که کانادا با چالش‌های مهاجرتی که ایالات متحده دهه‌هاست با آن مواجه است، روبرو نیست، مسکن، بی‌خانمانی و فقر اکنون مهم‌ترین مسئله برای ساکنان بریتیش کلمبیا، انتاریو و آتلانتیک کانادا است. سیاست‌گذاران در این فکر هستند که آیا اکنون زمان تغییر روش مدیریت مهاجرت در کانادا فرا رسیده است، به ویژه با توجه به شروع ساخت مسکن و آینده شهرها.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که کانادایی‌ها به طور مساوی در مورد تأثیر مهاجرت بر کشور نظر دارند. در حالی که ۴۲ درصد معتقدند که مهاجرت تأثیر مثبتی دارد (کاهش سه درصدی نسبت به سال ۲۰۲۳)، ۴۴ درصد می‌گویند که تأثیر آن منفی است (افزایش شش درصدی). در میان افراد ۱۸ تا ۳۴ ساله، ۵۵ درصد به مهاجرت نگاهی مثبت دارند (کاهش سه درصدی)، اما این درصد در میان افراد ۵۵ ساله و بالاتر به ۳۷ درصد (کاهش هفت درصدی) و در میان افراد ۳۵ تا ۵۴ ساله به ۳۲ درصد (کاهش دوازده درصدی) می‌رسد.
کانادایی‌هایی که در سال ۲۰۲۱ به حزب لیبرال رای دادند، بیشتر احتمال دارد مهاجرت را مثبت ببینند (۵۸ درصد، افزایش یک درصدی) نسبت به کسانی که به حزب NDP رای دادند (۴۷ درصد، کاهش سه درصدی) یا حزب محافظه‌کار (۳۰ درصد، کاهش چهار درصدی). تقریباً سه نفر از پنج رای‌دهنده محافظه‌کار (۵۹ درصد، افزایش ده درصدی) می‌گویند که مهاجرت عمدتاً برای کانادا منفی بوده است.
در زمینه پذیرش مهاجران، ۴۴ درصد از کانادایی‌ها بر این باورند که کانادا باید یک موزاییک باشد که در آن تفاوت‌های فرهنگی ارزش‌گذاری و حفظ می‌شود (کاهش یک درصدی). در مقابل، ۴۲ درصد معتقدند که کانادا باید به عنوان یک ملینگ پات عمل کند، جایی که مهاجران در جامعه کانادایی جذب و ادغام می‌شوند (بدون تغییر).
محافظه‌کاران به طور قابل توجهی متفاوت هستند، به طوری که ۵۸ درصد آنها ملینگ پات را ترجیح می‌دهند. این نسبت‌ها برای لیبرال‌ها (۴۰ درصد) و NDP (۳۵ درصد) پایین‌تر است.
دو سوم کانادایی‌ها (۶۶ درصد، کاهش نه درصدی) معتقدند که کار سخت و استعداد مهاجران کانادا را بهتر می‌کند، و نسبت مشابهی (۶۵ درصد، بدون تغییر) معتقدند که مهاجران تنها در صورتی باید در کانادا پذیرفته شوند که ارزش‌های کانادایی را بپذیرند—نسبتی که در میان محافظه‌کاران به ۸۶ درصد می‌رسد.
با این حال، یافته جذاب‌تر در مورد سطح مهاجرت است. تقریباً نیمی از کانادایی‌ها (۴۶ درصد) فکر می‌کنند که تعداد مهاجران قانونی که مجاز به ورود به کانادا هستند باید کاهش یابد، که نسبت به سال ۲۰۲۳ هفت درصد و نسبت به سال ۲۰۲۲ بیست و یک درصد افزایش یافته است. تنها ۱۵ درصد خواستار افزایش این تعداد هستند (کاهش دو درصدی)، در حالی که ۳۱ درصد مایلند این تعداد ثابت بماند (کاهش شش درصدی).
اکثریت افراد ۳۵ تا ۵۴ ساله (۵۰ درصد، افزایش شش درصدی) و افراد ۵۵ ساله و بالاتر (۵۹ درصد، افزایش پانزده درصدی) بر این باورند که باید تعداد مهاجران کاهش یابد، در مقایسه با تنها ۲۸ درصد افراد ۱۸ تا ۳۴ ساله (افزایش یک درصدی).
بیشترین حمایت از کاهش مهاجرت در آتلانتیک کانادا و انتاریو (هر کدام ۵۳ درصد) مشاهده می‌شود، پس از آن ساسکاچوان و مانیتوبا (۵۰ درصد)، بریتیش کلمبیا (۴۸ درصد)، آلبرتا (۴۲ درصد) و کبک (۳۴ درصد) قرار دارند.
تغییر نگرش‌ها که در سال ۲۰۲۳ آغاز شد، در سال ۲۰۲۴ محکم‌تر شده است. در طول دو سال، درصد کانادایی‌هایی که خواستار کاهش سطح مهاجرت هستند، از یک چهارم به تقریباً نیمی افزایش یافته است. بزرگسالان جوان، که تحت تأثیر بحران مسکن هستند، به نظر نمی‌رسد مهاجران را مسئول وضعیت خود بدانند. بیشتر افراد میانسال و مسن هستند که احساس می‌کنند کشور پر شده است.
نتایج بر اساس یک مطالعه آنلاین انجام شده در ۱ تا ۳ ژوئن ۲۰۲۴ در میان ۱۰۰۱ بزرگسال در کانادا است. داده‌ها بر اساس ارقام سرشماری کانادا برای سن، جنسیت و منطقه وزن‌دهی شده‌اند. حاشیه خطا به علاوه یا منفی ۳.۱ درصد است، ۱۹ بار از ۲۰.
