پیام جوان: با وجود ثروت بالای اروپا، اختلافات چشمگیری در سطح استانداردهای زندگی میان کشورهای مختلف این قاره وجود دارد. بر اساس آمار یورواستت، کشورهای اروپای شرقی و جنوبی همچون بلغارستان، رومانی، یونان، اسپانیا و ایتالیا با نرخ‌های بالاتری از فقر یا محرومیت اجتماعی نسبت به کشورهای شمالی و غربی روبه‌رو هستند. در این کشورها بخش قابل توجهی از جمعیت با مشکلات اقتصادی جدی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
اتحادیه اروپا فقر را بر اساس سه شاخص تعریف می‌کند: درآمد پایین‌تر از ۶۰ درصد میانه ملی، محرومیت مادی و سطح پایین اشتغال در خانوار. محرومیت مادی شامل ناتوانی در دسترسی به نیازهای اساسی مانند امکان پرداخت هزینه‌های غیرمنتظره، دسترسی به اینترنت یا گرمایش خانه است. همچنین خانوارهایی که کمتر از ۲۰ درصد ظرفیت کاری سالانه خود را استفاده می‌کنند، در دسته «اشتغال پایین» قرار می‌گیرند.
آمارها نشان می‌دهد ترکیه با ۳۰.۴ درصد، بلغارستان با ۳۰.۳ درصد و رومانی با ۲۷.۹ درصد بالاترین نرخ فقر را دارند. یونان و اسپانیا نیز با نرخ‌های بیش از ۲۵ درصد همچنان تحت تأثیر بحران بدهی سال‌های گذشته و بیکاری بالای جوانان هستند. کشورهای بالتیک همچون لیتوانی و لتونی نیز با نرخ‌های بالا مواجه‌اند. در مقابل، چک با ۱۱.۳ درصد و اسلوونی و هلند با کمتر از ۱۵ درصد، کمترین میزان فقر را در اتحادیه اروپا ثبت کرده‌اند.
اتحادیه اروپا متعهد شده تا سال ۲۰۳۰ دست‌کم ۱۵ میلیون نفر، شامل پنج میلیون کودک، را از فقر و محرومیت اجتماعی خارج کند. اما پس از همه‌گیری کرونا و افزایش تورم، روند پیشرفت در این هدف‌گذاری کند شده است. تحلیلگران می‌گویند تحقق این برنامه نیازمند سیاست‌هایی برای گسترش مسکن مقرون‌به‌صرفه، ارتقای مهارت‌های شغلی و کاهش شکاف دستمزدی جنسیتی است؛ در غیر این صورت خطر تعمیق شکاف شمال و جنوب اروپا جدی خواهد بود.
