پیام جوان: به گزارش ان تی دی، بازنشستگی دیگر تنها به معنای گذراندن روزها در کنار شریک زندگی نیست؛ آمارها نشان می‌دهد میلیون‌ها آمریکایی این دوران را به تنهایی سپری می‌کنند. طبق داده‌های اداره سرشماری ایالات متحده در سال ۲۰۲۲، نزدیک به سه نفر از هر ده فرد بالای ۶۵ سال تنها زندگی می‌کرده‌اند. این الگو در میان زنان به‌ویژه در سنین بالاتر پررنگ‌تر است و بازنشستگی انفرادی را به پدیده‌ای قابل‌توجه در جامعه آمریکا تبدیل کرده است.
کارشناسان تأکید می‌کنند که بازنشستگی انفرادی بیش از هر چیز نیازمند شفافیت در چشم‌انداز و برنامه‌ریزی دقیق مالی است. افراد باید اولویت‌ها، محل زندگی مطلوب و فعالیت‌های مورد علاقه خود را مشخص کنند و در کنار آن به بررسی دقیق هزینه‌ها، منابع درآمدی و استراتژی‌های برداشت از پس‌انداز بازنشستگی بپردازند. مشاوران مالی نیز توصیه می‌کنند بازنشستگان انفرادی برای کاهش ریسک‌ها، مزایای تأمین اجتماعی را تا سن ۷۰ سالگی به تعویق بیندازند.
در کنار مسائل اقتصادی، چالش بزرگ دیگری پیش روی بازنشستگان تنها قرار دارد: خطر انزوا. روانشناسان هشدار می‌دهند که تنهایی می‌تواند سلامت جسمی و روانی را تهدید کند. به همین دلیل، پیوستن به گروه‌های اجتماعی، مشارکت در فعالیت‌های داوطلبانه، احیای روابط قدیمی و حتی انتخاب زندگی اشتراکی، از جمله راهکارهایی است که می‌تواند کیفیت زندگی افراد را بهبود بخشد. ایجاد یک “خانواده انتخابی” از دوستان و همسایگان نیز به عنوان یک پشتوانه عاطفی مهم معرفی شده است.
متخصصان مراقبت‌های بهداشتی نیز به بازنشستگان انفرادی توصیه می‌کنند برای آینده خود طرحی جامع شامل بیمه مراقبت‌های بلندمدت، نماینده سلامت و وکیل مالی آماده کنند. علاوه بر آن، فعالیت‌های یادگیری، داوطلبی، و سرگرمی‌های خلاقانه نقش پررنگی در حفظ انگیزه و نشاط دارند. کارشناسان معتقدند با برنامه‌ریزی آگاهانه در ابعاد مالی، اجتماعی و سلامت، بازنشستگی انفرادی نه‌تنها چالش‌آور نخواهد بود بلکه می‌تواند به فصلی پربار و معنادار در زندگی تبدیل شود.
