پیام جوان: به گزارش سیتی نیوز، هر صبح، مسافران و محمولهها از فرودگاه ترودو مونترال با یک هواپیمای تقریباً ۵۰ ساله متعلق به شرکت Air Inuit برای سفری ۱,۶۰۰ کیلومتری به مقصد پوویرنیتوک در شمال کبک پرواز میکنند. این بوئینگ ۷۳۷ که قبلاً در اروپا و آفریقای مرکزی برای شرکتهای منحلشده فرانسوی، گابنی و کنگویی پرواز میکرد، اکنون فقط در کانادا فعالیت میکند و افراد، غذا و مصالح ساختمانی را بین دومین شهر بزرگ کانادا و دهکدهای با ۲,۱۰۰ نفر جمعیت جابهجا میکند. این هواپیمای قدیمی در کانادا که میزبان بیشترین تعداد جتهای قدیمی برای خدمات مسافری در جهان است، استثنا نیست. سن بالای این هواپیماها چالشهایی برای تعمیر و نگهداری و مصرف سوخت ایجاد میکند و برخی ایمنی آنها را زیر سؤال میبرند، اما اپراتورها میگویند برای پروازهای تجاری به مقاصد دورافتاده ایدهآل هستند.
طبق دادههای ch-aviation، از ۳۰ جت قدیمیتر جهان که در مسیرهای برنامهریزیشده یا چارتر مسافران را حمل میکنند، ۱۳ فروند در کانادا فعالیت دارند و همگی بوئینگ ۷۳۷-۲۰۰ با سنی بین ۴۲ تا ۵۲ سال هستند. ونزوئلا با شش جت در رتبه دوم و آمریکا با سه جت در این فهرست قرار دارند. جغرافیای وسیع کانادا، آبوهوای سخت و باندهای ناهموار دلیل اصلی استفاده از هواپیماهای قدیمی بهجای مدلهای جدیدتر است. کریستین بوش، مدیرعامل Air Inuit، میگوید بوئینگ ۷۳۷-۲۰۰ تنها جت تأییدشده برای فرود روی باندهای شنی است، زیرا مجهز به کیت شنی است که از آسیب به بدنه و موتورها جلوگیری میکند. از ۱۱۷ فرودگاه دورافتاده شمالی کانادا، تنها هفت فرودگاه باند آسفالت دارند.
هواپیماهای قدیمی مشکلاتی مانند مصرف سوخت بالا و دشواری در تعمیر و نگهداری دارند، اما اپراتورها میگویند قطعات آنها ارزانتر و در دسترس است. مطالعهای در سال ۲۰۱۴ نشان داد که سن هواپیما با نرخ حوادث مرگبار در آمریکای شمالی و اروپا ارتباطی ندارد و نگهداری مناسب مهمتر از تاریخ ساخت است. شرکتهایی مانند Glencore Canada، که از بوئینگهای ۴۶ ساله استفاده میکند، با حمل مکانیک و قطعات یدکی در هر پرواز و اقدامات پیشگیرانه مانند تعویض زودهنگام لاستیکها، ایمنی را تضمین میکنند. با این حال، با پروژههایی مانند بهبود باند پوویرنیتوک با بودجه ۵۰ میلیون دلاری دولت کبک و آزمایش باندهای آسفالت یا آلومینیومی، ممکن است وابستگی به این هواپیماهای قدیمی کاهش یابد و جتهای مدرنتر جایگزین شوند.