پیام جوان: پیش از شیوع ویروس کرونا، اکثر آمریکاییها (حدود ۷۶٪) پنج روز در هفته با خودروی شخصی به محل کار میرفتند. اما با آغاز همهگیری در مارس ۲۰۲۰، روند دورکاری بهطور چشمگیری افزایش یافت و برای بسیاری به روشی دائمی تبدیل شد. طبق گزارش وزارت کار آمریکا، در سال ۲۰۲۲ فقط ۶۸.۷٪ از کارکنان بهتنهایی با خودرو به سر کار میرفتند، که نسبت به پیش از همهگیری کاهش ۷ درصدی داشته است.
مطالعات دانشگاه کرنل و مایکروسافت در سال ۲۰۲۳ نشان میدهد کارمندان دورکار میتوانند ردپای کربنی خود را تا ۵۴٪ کاهش دهند. حتی مدلهای کاری ترکیبی نیز به کاهش انتشار گازهای گلخانهای کمک میکنند، زیرا رفتوآمدهای کمتری با خودرو انجام میشود. با این حال، تأثیرات کار از راه دور کاملاً یکدست نیست؛ زیرا این افراد ممکن است برای امور شخصی یا اجتماعی بیشتر از خودرو استفاده کنند، و برخی کارکنان هیبریدی در فاصلههای دورتری از محل کار زندگی میکنند.
با وجود مزایای محیطزیستی کار از راه دور، برخی مدیران شرکتهای بزرگ مانند ایلان ماسک و جیمی دایمن همچنان بر حضور فیزیکی کارمندان در محل کار اصرار دارند. ماسک حتی کار از خانه را «ناعادلانه» توصیف کرده، چرا که کارگران یدی چنین امکانی ندارند. در نتیجه، گرچه کار از راه دور به کاهش مصرف سوخت و آلودگی کمک میکند، اما بازگشت به مدل سنتی همچنان طرفدارانی دارد.