پیام جوان: به نقل از ایتنا، بسیاری از افراد پس از چند دهه از زندگی خود به این نتیجه می‌رسند که گذر زمان با افزایش سن، سرعت بیشتری می‌گیرد. این موضوع که چرا با افزایش سن، زمان سریع‌تر می‌گذرد، پرسشی است که ذهن بسیاری از افراد را به خود مشغول کرده است.
تحقیقات و آمارها
تحقیقات نشان داده است که بیشتر افراد با این گزاره که “کریسمس هر سال زودتر از سال قبل فرا می‌رسد” موافقند. این در حالی است که در دوران کودکی، گذر زمان بسیار کندتر احساس می‌شود.
تئوری نسبیت
یکی از رایج‌ترین توضیحات برای این پدیده، تئوری نسبیت است. به این معنا که برای یک کودک ۱۰ ساله، مدت دو سال از زندگی‌اش برابر با یک پنجم کل زندگی و خاطرات اوست. در حالی که همین مدت دو سال برای فردی ۵۰ ساله، تبدیل به یک بیست و پنجم کل عمرش می‌شود. بنابراین، طبیعی است که مدت دو سال وقتی تنها یک پنجم زندگی است طولانی‌تر به نظر برسد تا وقتی که یک بیست و پنجم زندگی را تشکیل می‌دهد.
فرضیه تضاد بین زندگی روتین و امر نوین
توضیح دیگر به تضاد بین زندگی روتین و زندگی پرهیجان یک کودک یا نوجوان برمی‌گردد. در دوران کودکی و نوجوانی، همه چیز برای افراد تازگی دارد و مغز دائم در حال فراگیری امور تازه و ثبت خاطرات جدید است. ثبت حجم بیشتری از داده و خاطره در مغز می‌تواند باعث شود که زمان طولانی‌تر به نظر برسد. در مقابل، هرچه تجربه‌های جدید و داده‌های تازه برای مغز کمتر باشد، زمان کوتاه‌تر به نظر می‌رسد.
تغییرات بیولوژیک
برخی از دانشمندان معتقدند که سطح دوپامین در مغز با افزایش سن کاهش می‌یابد. این در حالی است که دوپامین بر درک انسان از زمان و هیجان لحظه‌ای تأثیر می‌گذارد. کاهش ترشح دوپامین می‌تواند باعث شود که گذر عمر سریع‌تر به نظر برسد.
تفاوت در سطح توجه و آگاهی
کودکان در مقایسه با بزرگسالان توجه بیشتری به جزئیات روزمره نشان می‌دهند. به همین دلیل گذر زمان برای آنها آهسته‌تر از بزرگسالان است. در حالی که افراد بزرگسال اغلب چند کار را با یکدیگر انجام می‌دهند و کارهایشان حالت “خودکار” پیدا می‌کند. به این ترتیب خاطرات کمتری در ذهنشان شکل می‌گیرد و در نتیجه گذر عمر برایشان سریع‌تر به نظر می‌رسد.
کاهش سرعت ساعت درونی بدن
برخی از مطالعات نشان می‌دهد که “ساعت داخلی” بدن در مغز انسان با گذر عمر سرعت کمتری پیدا می‌کند. این می‌تواند به این معنا باشد که ذهن ما در هر ثانیه تصاویر کمتری را پردازش می‌کند. از آنجایی که ما زمان را براساس میزان پردازش تصاویر در ذهنمان قضاوت می‌کنیم، در نتیجه با تصاویر کمتر در بزرگسالی و همراه با گذر عمر احساس می‌کنیم که زمان سریع‌تر می‌گذرد.
در نهایت باید در نظر داشت که ادراک انسان از زمان امر ثابتی نیست و عوامل مختلفی از جمله سرعت پردازش تصاویر روزمره در مغز، شکل‌گیری حافظه و خاطرات و میزان توجه به امور بر روی ادراک ما از زمان تأثیر می‌گذارند. بنابراین، اگر احساس می‌کنید که این روزها عمرتان خیلی سریع می‌گذرد، بهترین راه این است که به دنبال تجربه‌های جدید بروید، در لحظه زندگی کنید و روزمرگی را کنار بگذارید.
