پیام جوان: پیش از این و در باور عمومی این موضوع به شدت پذیرفته شده بود که بهتر است افراد میانسال و مسن برای اجتناب از غلظت خون و کاهش خطر سکته، به طور مداوم از آسپرین استفاده کنند. یافته های جدید اما نشان می دهد: اگر چه آسپرین قابلیت رقیق کردن خون را دارد اما مصرف سرخود و دائمی آن خطرات جانبی متعددی را در پی خواهد داشت.

به گزارش فرتاک، تیمی متشکل از ۱۵ محقق استرالیا، نیوزلند و ایالات متحده در مطالعات جدید خود دریافتند: مصرف آسپرین با دوز پایین، سطح فریتین، پروتئین خون در سلول های حاوی آهن را کاهش داده و منجر به کم خونی می شود.

محققین در رابطه با یافته های فوق می گویند: مصرف طولانی مدت ‌آسپرین می تواند به افزایش خطر کم خونی کمک کند. طبق یافته های ما، این اولین کارآزمایی پیشگیری در مقیاس بزرگ است که تأثیر مصرف طولانی مدت آسپرین با دوز پایین را بر روی کم خونی بررسی می کند.

ژوئه کی مک کولیتن (Zoe K. McQuilten) سرپرست این تیم مطالعاتی از دانشگاه موناش در ملبورن، در این رابطه افزود: اگرچه خطر خونریزی آشکار ناشی از آسپرین به خوبی مشخص شده است، اما مطالعات بسیار کمی تاثیر آسپرین را بر کم خونی، به ویژه در جمعیت های مسن تر اندازه گیری کرده اند. به طور کلی علائم کم خونی و فقر آهن یا داشتن گلبول های قرمز بسیار کم، شامل احساس خستگی، ضعف یا سرگیجه، و پوست رنگ پریده و سردی دست و پا است.

به گفته بنیاد غیرانتفاعی پارسموس، علائم دیگر کم خونی عبارتند از : سردرد، پاهای متورم، سندرم پای بی قرار و مو و ناخن خشک و شکننده.

محققان خاطرنشان کردند:حدود ۵۰ درصد از افراد مسن در ایالات متحده به دلایل پیشگیرانه، از جمله آنچه معمولاً رقیق کردن خون برای مقابله با بیماری های قلبی عروقی و جلوگیری از سکته مغزی نامیده می شود، آسپرین مصرف می کنند.

اگر چه به طور کلی مصرف آسپرین می تواند به جلوگیری از لخته شدن خون پس از جراحی استخوان های شکسته کمک کند اما گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده در سال گذشته توصیه کرد که از مصرف آسپرین با دوز پایین برای پیشگیری اولیه از بیماری قلبی عروقی در بزرگسالان ۶۰ ساله و بیشتر جلوگیری شود.

طی این تحقیق جدید، محققان دانشگاه موناش تجزیه و تحلیل جدیدی از کارآزمایی آسپرین با عنوان ASPRESS در فاصله سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ انجام داده و برای برخی از افراد مورد مطالعه از دارونما استفاده کردند. این مطالعه از نوع دوسوکور بود، به این معنی که محققان نمی ‌دانستند چه کسی آسپرین را دریافت می ‌کند و چه کسی از بین افراد مورد مطالعه از دارونما استفاده می ‌کند.

در این مطالعه ۱۹ هزار و ۱۱۴ نفر مشارکت داشتند و در طول کارآزمایی، هموگلوبین سالانه آن ها اندازه گیری شده و فاکتور فریتین این افراد نیز در ابتدا و سه سال پس از شروع این مطالعات مجددا مورد ارزیابی قرار گرفت.

داده ها نشان داد که خطر ابتلا به کم خونی در بین افرادی که برای دریافت دوز پایین آسپرین تعیین شده بودند، بیست و سه و نیم درصد بود.

شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Annals of Internal Medicine منتشر شده است.