پیام جوان: به گزارش ورزش سه، امباپه در طول سال‌های اخیر یکی از مهره‌های کلیدی پاری سن ژرمن و تیم ملی فرانسه بوده و عملکرد درخشانی را برای هر دو تیم به نمایش گذاشته است.
این بازکین فرانسوی گفتگویی با شبکه تلویزیونی پاری سن ژرمن انجام داده و درباره مسائل مهم روز و اتفاقاتی که در طی چند ماه اخیر رخ داده صحبت کرده است.
تفاوت‌های پی اس جی در زمان پیوستن او به این تیم
« وقتی من در ۱۸ سالگی به پی اس جی پیوستم، بازیکنی در حال رشد بودم. زمانی که به این رختکن آمدم، بازیکنانی آنجا بودند که تمام افتخارات را کسب کرده بودند و در طول زندگی حرفه‌ای خود همه چیز را تجربه کرده بودند. بازیکنانی که تجربه زیادی داشتند. من با چندین مربی دیدار کردم و فلسفه‌های مختلفی را یاد گرفتن چون سه مربی دیدگاه متفاوتی به فوتبال داشتند. بنابراین وقتی شما بازیکنی جوان هستید، می‌توانید چیزهای زیادی را یاد بگیرید و به خاطر بسپارید و من در بازی‌ام پخته شدم و رشد کردم.»
تاثیر پیوستن مسی به پی اس جی
« داشتن بازیکنان بزرگ در اطراف هر کسی به او کمک می‌کند، حتی اگر شما گل نزنید هم می‌توانید از این اتفاق لذت ببرید و در کسب قهرمانی موفق خواهید بود چون ما برای همین اینجا هستیم. من امروز در تیمی بازی می‌کنم که بازیکنانی برای کمک به من دارد: نیمار، مسی، دی‌ماریا… اجازه دهید خودمان را گل نزنیم، بازی در این شرایط آسان‌تر است. گاهی همه چیز فقط به گلزنی و شوتزی محدود می‌شود اما اگر می‌خواهید بازیکنی خاص باشید باید هرکاری انجام دهید و نباید خودتان را فقط به یک جنبه محدود کنید. امروز با تعداد پاس‌هایی که من ارسال کرده‌ام، حریف نمی‌داند که من شوت می‌زنم یا پاس می‌دهم. هرچند هنوز بیشتر گل می‌زنم و آنها انتظار دارند که من توپ را به سمت دروازه شوت کنم. حالا من غیرقابل پیش‌بینی‌تر هستم.»
رهبر بودن در رختکن و ملاقات با هم‌تیمی‌های جدید
« وقتی رابطه بین افراد قوی‌تر باشد، سازگاری بین آنها نیز زودتر رخ می‌دهد. این به شما کمک می‌کند که پیچیدگی و ترس کمتری داشته باشید چون وقتی بازیکنان جدید به تیم می‌آیند، با تردیدهایی وارد رختکن می‌شوند. بازیکنی مثل مسی که ۱۵ سال در بارسلونا حضور داشته یک روند را طی کرده اما شرایط در اینجا فرق می‌کند. با این حال، من فکر می‌کنم که در تمرینات و حتی در بازی‌ها می‌توان الگوهایی را خلق کرد و با این ارتباط می‌توان هرکاری انجام داد چون شما می‌دانید که آنها قادر به انجام چه کارهایی هستند. شناختن بازیکنان با دیدن آنها در تلویزیون فرق دارد، این که بازی بازیکنی را در تلویزیون ببینی و سپس از نزدیک با او هم بازی شوی متفاوت است.»
علاقه به فشار
« من نیاز دارم که فشار را احساس کنم، به دنبال چالش باشم و همیشه می‌خواستم مسئولیتی را روی شانه‌هایم احساس کنم و حتی با این که گاهی ناامید می‌شوم اما تحت فشار باشم. این یک روند یادگیری است. من هرگز پنهان نمی‌شوم و این بخشی از هجوم آدرنالین برای من به حساب می‌آید. دلیل چنین اتفاقی این است که ما دوست داریم در دیدارهای پرفشار بازی کنیم، دیدارهایی که همه تماشا می‌کنند. من این فشار را اتفاقی مثبت می‌دانم. آن را دوست دارم و مشکلی ندارم. این حس به من انگیزه می‌دهد تا تمام تلاشم را برای تیم به کار بگیرم.»
بی‌اهمیتی گلزنی و و جوایز فردی بدون قهرمانی
« من همیشه می‌خواستم که نامم را در تاریخ جهان ماندگار کنم و به همین روند ادامه دهم. سال گذشته برای من خوب بود، توانستم ۴۰ گل بزنم و در لیگ قهرمانان هم گلزنی کردم اما ما قهرمان این رقابت‌ها نشدیم. در آخر این سوال را از خودم پرسیدم که فایده زدن ۵۰ گل وقتی ما قهرمان نمی‌شویم چیست؟ من ترجیح می‌دهم کمتر و برای مثال ۳۰ گل بزنم و ما قهرمان لیگ و لیگ قهرمانان باشیم. سال خوبی بود اما از آن لذت نبردم. مهم‌ترین اتفاق این است که در لیگ، جام حذفی و لیگ قهرمانان موفق باشیم. ما در مسیری درستی قرار داریم اما بازی‌های مهمی در پیش است و باید آماده باشیم.»
