پیام جوان: سخنان معاون روابط کار وزیر تعاون، کار و رفاه‌اجتماعی در مورد لزوم انجام تغییراتی در قانون بیمه بیکاری، انتقادهای شماری از تشکل‌ها و فعالان کارگری و صنفی را به همراه داشته است. در این ارتباط، شورای بازنشستگان ایران، این وزارت‌خانه را متهم کرد که «اکثر وقت و انرژی» خود را «صرف نقشه کشیدن برای دستبرد به جیب کارگران شاغل و بازنشسته» می‌کند.
به نقل از صدای آمریکا، علی‌حسین رعیتی‌فرد، معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در روز پنجم شهریور «پرداخت طولانی مقرری بیکاری» را موجب «سلب انگیزه کارگران برای بازگشت به بازار کار» دانسته و عنوان کرده بود که پیشنهاد دولت، «کاهش زمان پرداخت مقرری بیکاری به نیروی کاری است.»
بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی، دولت موظف است از طریق منابع عمومی و مشارکت‌های مردمی، سازوکارهایی را ایجاد کند که در مواقع لزوم، با کمک به کارگران بیکار شده، بتواند مزایایی را در اختیار آنان قرار دهد تا در این مدت، آنان بتوانند با استفاده از مزایای بیمه بیکاری، کار مناسبی پیدا کنند و مجددا مشغول به کار شوند.
در این ارتباط، ماده هفت قانون بیمه بیکاری که تنها شامل «مشمولان قانون تأمین اجتماعی» می‌شود، گفته است که «جمع مدت پرداخت مقرری، از زمان برخورداری از مزایای بیمه بیکاری، اعم از دوره اجرای آزمایشی و یا دائمی آن برای مجردین، حداکثر ۳۶ ماه و برای متأهلین یا متکلفین، حداکثر ۵۰ ماه بر اساس سابقه کلی پرداخت حق بیمه است.
به نوشته خبرگزاری ایلنا، علی‌حسین رعیتی‌فر که در گذشته ریاست سازمان بسیج کارگری جمهوری اسلامی را بر عهده داشته، گفته است: «در پیشنهاد جدید، دامنه پوشش را گسترش دادیم و کاهش طول مدت ماندگاری مقرری بگیران را نیز مدنظر قرار دادیم.»
این مقام دولتی اشاره کرد که «پیشنهاد» وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی «تغییر جدول پرداخت مقرری بیمه بیکاری است» و افزود: «پیشنهاد دادیم مقرری مجردینی که بالای ۲۴۰ ماه بیمه‌پردازی دارند، حداکثر ۲۴ ماه و مقرری متاهلین حداکثر ۳۰ ماه تعلق بگیرد.»
او بدون ارائه آمار عنوان کرد که با مقرری بیکاری فعلی، «کارگران بیکارشده دیگر انگیزه‌ای برای بازگشت به بازار کار ندارند.»
ایلنا نوشت: با این حساب، دولت قصد دارد بدون توجه به وضعیت شغلی و معیشت کارگران که در چنبره دشواری‌های بسیار گرفتار هستند، ۵۰ درصد از زمان پرداخت مقرری بیکاری به بیکارشدگانِ ناگهانی را کاهش دهد.
این خبرگزاری، درباره استدلال علی‌حسین رعیتی‌فرد نوشت که این «ادعایی است که هیچ سند روشنی برای اثبات آن ارائه نمی‌شود» و افزود: «چطور کارگری که به او فرصت شغلی شایسته در راستای تخصص و مهارتش عرضه می‌شود که با آن می‌تواند مخارج زندگی را به نحو قابل قبول تامین کند، تمایل به بازگشت به بازار کار ندارد و ترجیح می‌دهد همچنان مقرری ناچیز بیکاری بگیرد؟»
احسان سهرابی، فعال کارگری، در گفتگو با ایلنا «تلاش یک‌جانبه دولت» برای تغییر قانون بیمه بیکاری را ناعادلانه نامید و گفت: «آقایانی که تا به حال طعم بیکاری را نچشیده‌اند، می‌خواهند حق طبیعی کارگران را از آنها بگیرند.»
او اضافه کرد: «هیچ کارگری دوست ندارد کارش را از دست بدهد و از حمایت ۵۵ درصدی حقوق ودستمزد بهره ببرد.
به گفته این فعال کارگری، «کارگران، درگیر بحران معیشت هستند و دستمزد مصوب، کفاف معیشت آنان را نمی‌دهد. آیا مقرری بیکاری، آنها را وسوسه می‌کند که کار نکنند؟»
وی تاکید کرد: «زمانی می‌توان نسبت به کاهش زمانِ پرداختِ مقرری بیکاری اقدام کرد که سایر زیر‌ساخت‌ها مهیا باشد به عنوان مثال، فرصت‌های شغلی در دسترس باشد و مقرری‌بگیر صاحبخانه باشد.»
