پیام جوان: به گزارش ونکوور ایز آوسوم، یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که قطع بی‌رویه درختان در آبخیز رود کتل در بریتیش کلمبیا، سلامت اکوسیستم این منطقه را به خطر انداخته است.

هیئت نظارت بر شیوه‌های جنگلداری این استان پس از بررسی شکایت‌های مردمی، متوجه شد که شرکت‌های جنگلداری بدون توجه به عواقب زیست‌محیطی، اقدام به قطع درختان در مناطق حساس و آسیب‌پذیر کرده‌اند. این در حالی است که قوانین موجود، شرکت‌ها را ملزم به ارزیابی اثرات قطع درختان بر آبخیزها نمی‌کند، مگر در مواردی که آب آشامیدنی جوامع را تأمین می‌کنند.

مهم‌ترین یافته‌های این تحقیق عبارتند از:

• قطع بی‌رویه درختان در مناطق حساس: ۵۸ درصد از بلوک‌های بزرگ قطع شده در آبخیزهایی قرار داشتند که بعداً مشخص شد در معرض خطر هستند.
• عدم نظارت کافی: دولت به اندازه کافی فعالیت‌های شرکت‌های جنگلداری را نظارت نکرده است.
• تأثیر بر هیدرولوژی: قطع درختان در مناطق وسیع می‌تواند بر الگوهای بارندگی و جریان آب تأثیر گذاشته و خطر سیل را افزایش دهد.
• تخریب زیستگاه‌های طبیعی: قطع درختان سبز که می‌توانند از خاک و آب محافظت کنند، به اکوسیستم آسیب می‌رساند.

نگرانی‌ها در مورد این تحقیق:

• تخریب محیط زیست: قطع بی‌رویه درختان می‌تواند به تخریب زیستگاه‌های حیات وحش، آلودگی آب و تغییرات آب و هوایی منجر شود.
• تأثیر بر جوامع محلی: تغییرات در الگوهای بارندگی و جریان آب می‌تواند بر کشاورزی، ماهیگیری و سایر فعالیت‌های اقتصادی جوامع محلی تأثیر بگذارد.
• عدم اجرای قوانین: این تحقیق نشان می‌دهد که قوانین موجود برای محافظت از آبخیزها کافی نیستند و نیاز به اصلاح دارند.

اقدامات لازم:

• تقویت نظارت بر فعالیت‌های جنگلداری: دولت باید نظارت خود بر فعالیت‌های شرکت‌های جنگلداری را افزایش داده و اطمینان حاصل کند که قوانین موجود به طور کامل اجرا می‌شوند.
• ارزیابی دقیق‌تر اثرات زیست‌محیطی: قبل از صدور مجوز قطع درختان، باید ارزیابی‌های دقیق‌تری از اثرات زیست‌محیطی این فعالیت‌ها انجام شود.
• حفاظت از مناطق حساس: مناطق حساس مانند آبخیزها باید به طور ویژه محافظت شوند.
• توسعه روش‌های پایدار جنگلداری: باید روش‌های پایدار جنگلداری را که به حفظ محیط زیست کمک می‌کند، توسعه داد.

این تحقیق زنگ خطری برای دولت بریتیش کلمبیا و سایر مناطقی است که با چالش‌های مشابه روبرو هستند. محافظت از جنگل‌ها و آبخیزها برای حفظ تنوع زیستی، مقابله با تغییرات آب و هوایی و تأمین منابع آب آشامیدنی ضروری است.