پیام جوان: به گزارش ونکوور ایز آوسوم، در حالی که پارک استنلی اغلب به عنوان بزرگترین پارک ونکوور شناخته میشود، پارک منطقهای پاسیفیک اسپیریت با مساحت تقریبی دو برابر، در جنوب آن قرار دارد. این پارک اگرچه از نظر جغرافیایی به شهر تعلق ندارد و بخشی از زمینهای موقوفه دانشگاه بریتیش کلمبیا محسوب میشود، اما تحت مدیریت مترو ونکوور اداره میشود. پاسیفیک اسپیریت که در سال ۱۹۸۹ به طور رسمی پارک شد، اکنون یکی از فضاهای سبز مهم منطقه به شمار میآید.
پاسیفیک اسپیریت پیوندی عمیق با تاریخ و فرهنگ بومی Musqueam دارد. بر اساس افسانههای محلی، یک مار دو سر با حرکت از باتلاق Camosun به سمت اقیانوس، نام و هویت فرهنگی Musqueam را شکل داد. با این حال، زمان افتتاح پارک با اعتراض بومیان به واگذاری زمین بدون مشورت با آنان همراه شد.
تاریخچه این پارک پر از فراز و نشیب است؛ تا سال ۱۹۲۳ بخشهای وسیعی از جنگل آن قطع شد و حتی مناطقی به طور کامل پاکسازی و سوزانده شدند. این زمینها در ابتدا برای ساخت مسکن و تأمین مالی دانشگاه در نظر گرفته شده بودند، اما در نهایت به عنوان پارک منطقهای حفظ شدند. نام «پاسیفیک اسپیریت» نیز به پیشنهاد یک شهروند محلی، شری ساکاموتو، انتخاب شد.
گذشته این منطقه استفادههای متنوعی را تجربه کرده است، از مزرعه لبنی گرفته تا مسیرهای جادهای قدیمی. یکی از کشفیات جالب در این پارک، ظروف نقرهای با لوگوی هتل ونکوور بود که در داخل بقایای یک خودروی فرسوده پیدا شد. این گنجینه غیرمنتظره، بخشی از تاریخ پنهان این جنگل شهری را بازگو میکند.