پیام جوان: به گزارش ونکوور ایز آوسوم، با افزایش فشار شرکت‌ها برای بهبود بهره‌وری، سیاست‌های بازگشت به محل کار، کارگران را به سکونت در مناطق شهری گران‌قیمت واداشته است. این سیاست‌ها در شهرهایی چون تورنتو و ونکوور باعث افزایش تقاضا برای مسکن و فشار مضاعف بر بازارهای مسکن از پیش داغ شده‌اند، در حالی که هنوز شواهدی قوی مبنی بر اثربخشی این سیاست‌ها بر بهره‌وری یا نوآوری وجود ندارد.
بسیاری از مدیران عامل، از جمله مدیرعامل RBC و بنیان‌گذار گوگل، از بازگشت به دفتر حمایت کرده‌اند. اما مطالعات دانشگاهی نشان می‌دهد که سخت‌گیری در حضور فیزیکی کارکنان می‌تواند به ترک کارکنان باتجربه و کاهش نوآوری منجر شود. بررسی‌ها همچنین نشان می‌دهد که حضور ترکیبی در دفتر و خانه و تمرکز بر آموزش کارکنان، تأثیر بیشتری بر بهره‌وری دارد.
تحقیقات نشان داده است که دسترسی به مسکن مقرون‌به‌صرفه و مسیر رفت‌وآمد کوتاه‌تر، بیش از حضور در دفتر، به افزایش بهره‌وری کمک می‌کند. استرس ناشی از هزینه‌های بالای مسکن و رفت‌وآمد طولانی، فرصت‌های شغلی را محدود و بهره‌وری را کاهش می‌دهد. در مقابل، آموزش در محل کار و سرمایه‌گذاری در مهارت‌ها نتایج موثرتری داشته است.
دو نگاه به مسکن — به‌عنوان کالا یا حق عمومی — در سیاست‌گذاری‌های فعلی کانادا با یکدیگر در تقابل‌اند. گرچه دولت فدرال وعده ساخت ۵۰۰ هزار واحد مسکونی در سال را داده، اما بدون توجه به مقرون‌به‌صرفه بودن واقعی و مقابله با رفتارهای بازاری توسعه‌دهندگان، افزایش عرضه به تنهایی چاره‌ساز نخواهد بود. سیاست‌های بهره‌وری باید هم‌زمان انعطاف‌پذیری، آموزش و رفاه اقتصادی را هدف قرار دهند.
