پیام جوان: انفجار مرگبار در معدن زغالسنگ طبس که به جان باختن دهها کارگر منجر شد، بار دیگر زنگ خطر بیتوجهی به ایمنی کارگران در ایران را به صدا درآورد. خانوادههای داغدار کارگران کشته شده، با افشای جزئیات تکاندهندهای، از بیتوجهی مسئولان و تهدید کارگران برای ورود به معدن خبر میدهند.
تهدید و بیتوجهی؛ عامل اصلی فاجعه
براساس اظهارات خانوادهها، کارگران پیش از وقوع حادثه به مسئولان نسبت به خطر گاز در معدن هشدار داده بودند، اما به دلیل تهدید به اخراج، مجبور به ادامه کار شده بودند. نبود تجهیزات ایمنی کافی و تأخیر در امدادرسانی نیز بر عمق فاجعه افزود.
صدای اعتراض کارگران و خانوادههایشان
کارگران و خانوادههایشان با انتقاد شدید از مسئولان، خواستار برخورد جدی با مقصران این حادثه و بهبود شرایط کاری در معادن شدند. فعالان کارگری نیز با محکوم کردن این فاجعه، بر لزوم تقویت تشکلهای کارگری و دفاع از حقوق کارگران تأکید کردند.
کارگران؛ قربانی بیتوجهی و استثمار
پژوهشگران اقتصادی با اشاره به دستمزد پایین کارگران معدن، این فاجعه را نتیجه استثمار و بیتوجهی به جان کارگران دانستند. آنها معتقدند که نبود تشکلهای کارگری قوی و خطر اخراج، کارگران را مجبور میکند تا در شرایط ناایمن کار کنند.
واکنش مقامات؛ از انکار تا وعدههای توخالی
مقامات دولتی در واکنش به این حادثه، ابتدا سعی در انکار مسئولیت داشتند اما با افزایش فشار افکار عمومی، مجبور به پذیرش بخشی از مسئولیت شدند. وعدههای اصلاحی نیز از سوی آنها داده شد، اما تجربه نشان داده که این وعدهها اغلب عملی نمیشوند.
فاجعهای تکرارشونده
حادثه معدن طبس تنها یکی از فجایع متعدد در حوزه کار در ایران است. در سالهای اخیر، شاهد وقوع حوادث مشابه در صنایع مختلف بودهایم که نشان از وجود مشکلات ساختاری در نظام ایمنی و بهداشت کار در کشور دارد.
چه باید کرد؟
برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی، نیازمند تغییر اساسی در رویکرد مسئولان نسبت به ایمنی و بهداشت کار هستیم. تقویت تشکلهای کارگری، افزایش نظارت بر کارگاهها، مجازات شدید مقصران حوادث، بهبود شرایط کاری و پرداخت دستمزد عادلانه به کارگران، از جمله مهمترین اقداماتی است که باید در این زمینه انجام شود.
فراموش نکنیم که هر کارگر، یک انسان است و جان او ارزشمند است.
بر اساس گزارش VOA