پیام جوان: در ویدئویی که روز دوشنبه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، مادر شریفه محمدی، فعال کارگری زندانی، با بغض و درد فریاد می‌زند: “نزدیک به هفت ماه است که دخترم را گرفته‌اند و به من خبری از او نمی‌دهند. من از حال دخترم بی‌خبرم. حتی نمی‌دانم در کجاست و چه بلایی بر سرش آمده است.”
او در ادامه خطاب به مسئولان می‌گوید: “به من بگویید گناه شریفه چیست! چه جرمی مرتکب شده که اینچنین در زندان است؟ آیا می‌خواهید همچنان او را در بازداشت نگه دارید؟ خانه و کاشانه و فرزند و همسر شریفه او را انتظار می‌کشند. تا کی باید چشم انتظار او باشیم؟”
اشک‌های مادر شریفه در این ویدئو، قلب هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد. او که در سال‌های گذشته شاهد رنج و سختی‌های بسیاری بوده، حال چشم انتظار آزادی دخترش است.
شریفه محمدی از زمان بازداشت در ۱۴ آذر ۱۴۰۲ تاکنون در بازداشت موقت به‌سر می‌برد. او در دادگاه 20 خرداد در رشت به اتهام واهی “ارتباط با یک سازمان سیاسی” متهم شد.
همسر او، سیروس فتحی که او هم یک فعال کارگری است، در تمام این مدت پیگیر وضعیت شریفه بود. او که خود نیز در 22 خرداد توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شده بود، پنجشنبه گذشته 31 خرداد ماه با تامین قرار آزاد شد.
بازداشت شریفه محمدی و همسرش نمونه‌ای از سرکوب فزاینده فعالان کارگری، معلمان و بازنشستگان در ایران است. در سال‌های اخیر، همزمان با وخیم‌تر شدن وضعیت معیشتی کارگران و سایر مزدبگیران، برخوردهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی با این اقشار شدت گرفته است.
در حال حاضر، شماری از فعالان کارگری، معلمان و بازنشستگان به اتهام‌های واهی امنیتی در زندان هستند و بسیاری دیگر نیز با قید وثیقه آزاد شده‌اند.
از جمله این فعالان می‌توان به رضا شهابی، حسن سعیدی، داود رضوی، رسول بداغی، رضا اقدسی، ناهید خداجو، آنیشا اسداللهی، کیوان مهتدی، ریحانه انصاری‌نژاد، سروناز احمدی، نسرین جوادی، زینب همرنگ، مهران رئوف و مازیار سیدنژاد اشاره کرد.
ما صدای مادر شریفه محمدی و همه مادران و خانواده‌هایی که در انتظار آزادی عزیزانشان در بند هستند را فریاد می‌زنیم. خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط شریفه محمدی، سیروس فتحی و تمامی فعالان کارگری، معلمان، بازنشستگان و سایر زندانیان سیاسی در ایران هستیم.
بر اساس گزارش VOA
