پیام جوان: سیستم‌عامل لینوکس به‌دلیل متن‌باز بودن، هزینه‌های پایین و انعطاف‌پذیری بالا، به پلتفرم اصلی در بسیاری از آزمایشگاه‌های علمی جهان تبدیل شده است. جامعه علمی که بر اشتراک‌گذاری دانش و همکاری تاکید دارد، با استقبال از فلسفه متن‌باز لینوکس، از ابزارهایی چون Python، Jupyter Notebook و GNU Octave بهره می‌برد که جایگزین‌های رایگان و قدرتمندی برای نرم‌افزارهای تجاری محسوب می‌شوند. استفاده گسترده از لینوکس در پروژه‌های تحقیقاتی، به‌ویژه در دانشگاه‌ها و مراکز علمی، پیوندی طبیعی میان علم و متن‌باز ایجاد کرده است.

پیشینه این روند به دهه ۱۹۹۰ بازمی‌گردد؛ زمانی که لینوکس به‌عنوان جایگزینی برای یونیکس در دانشگاه‌ها رایج شد. محققان با استفاده از سخت‌افزارهای ارزان‌قیمت، توانستند خوشه‌های محاسباتی بر پایه لینوکس ایجاد کنند که در پردازش داده‌های آزمایشگاهی و انجام شبیه‌سازی‌های پیچیده نقش مهمی ایفا کردند. از آن زمان، توزیع‌هایی مانند اوبونتو و Scientific Linux به‌ویژه در محیط‌های دانشگاهی محبوب شده‌اند.

امروزه، تمام ۵۰۰ ابررایانه برتر جهان از لینوکس استفاده می‌کنند؛ از جمله در پروژه‌هایی نظیر برخورددهنده بزرگ هادرونی (CERN) و پروژه «بلو برین» برای شبیه‌سازی شبکه‌های عصبی. دسترسی به ابزارهای تخصصی مانند SageMath و LaTeX و حتی نرم‌افزارهای تجاری روی لینوکس، آن را به پلتفرمی همه‌کاره برای علوم پیشرفته تبدیل کرده است. به این ترتیب، لینوکس به انتخاب نخست دانشمندان در حوزه‌هایی از فیزیک ذرات گرفته تا هوش مصنوعی بدل شده است.