پیام جوان: تیمی از دانشمندان علوم جوی و اقیانوس‌شناسی کشف کرده‌اند که امواج عظیم زیرآبی، که اغلب به دلیل عمق و نامرئی بودنشان نادیده گرفته می‌شوند، نقشی حیاتی و پیش‌تر ناشناخته در تسریع ذوب شدن یخچال‌های طبیعی گرینلند دارند. این امواج که به ارتفاع یک آسمان‌خراش می‌رسند، حاصل مکانیسم‌های طبیعی پیچیده‌ای هستند که ارتباط مستقیمی با فرآیند شکستن کوه‌های یخ دارند.

تحقیقات نشان می‌دهد زمانی که تکه‌های بزرگ یخ از لبه‌های یخچال‌ها جدا می‌شوند (پدیده کوه‌زایی یا Calving)، نیروی حاصل از این رویداد، امواج قدرتمندی را در زیر سطح اقیانوس به حرکت در می‌آورد. این امواج عظیم زیرآبی، به جای پراکنده شدن، می‌توانند مسافت‌های طولانی را طی کرده و با لایه‌های آب گرم‌تر اقیانوس که در زیر لایه‌های سطحی قرار دارند، تعامل داشته باشند. این تعامل باعث اختلاط شدید لایه‌های آب می‌شود.

جریان‌های آشفته و اختلاط حرارتی ناشی از این امواج، آب‌های گرم‌تر اقیانوس را مستقیماً به سمت پایه‌ها و زیرین‌ترین بخش‌های یخچال‌های شناور هدایت می‌کنند. از آنجایی که بخش عظیمی از یخ در زیر خط آب قرار دارد، حتی افزایش اندکی در دمای آب‌های مجاور می‌تواند نرخ ذوب شدن را به شکل چشمگیری افزایش دهد. دانشمندان معتقدند این مکانیزم، توضیح‌دهنده بخشی از نرخ شتابان عقب‌نشینی یخچال‌های گرینلند است که صرفاً با مدل‌های گرمایش سطح اقیانوس قابل توجیه نبود.

این یافته‌ها به طور جدی مدل‌های پیش‌بینی آب و هوایی جهانی و برآورد افزایش سطح آب دریاها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اکنون، برای درک دقیق‌تر میزان ذوب شدن یخ‌ها و پیش‌بینی‌های بلندمدت، لحاظ کردن تأثیر امواج زیرآبی و دینامیک‌های پیچیده اقیانوس در کنار یخچال‌های طبیعی، ضروری به نظر می‌رسد. این امر به ویژه برای مناطق ساحلی که بیشترین آسیب‌پذیری را در برابر بالا آمدن آب دریاها دارند، اهمیت حیاتی دارد.

در نهایت، این کشف بر پیچیدگی‌های سیستم اقلیمی زمین و نیاز به جمع‌آوری داده‌های بیشتر از محیط‌های دشوار زیر آب تأکید می‌کند. دانشمندان برای تأیید و کمی‌سازی کامل تأثیر این امواج، برنامه‌هایی برای استقرار حسگرهای پیشرفته در اعماق اقیانوس‌های مجاور گرینلند دارند تا بتوانند جریان انرژی حرارتی به سمت یخ‌ها را با دقت بیشتری رصد کنند.