پیام جوان: به گزارش ونکوور ایز آوسوم، با ورود کانادایی‌ها به فصل تازه آنفولانزا و کووید-۱۹، میلیون‌ها کارگر بار دیگر با انتخابی دشوار مواجه‌اند: در خانه ماندن و از دست دادن درآمد یا رفتن به محل کار در حالی‌که بیمارند و احتمال انتقال بیماری را افزایش می‌دهند. کارشناسان می‌گویند این وضعیت، نشانه‌ای از یک شکست پیش‌بینی‌شده در سیاست سلامت عمومی است؛ بحرانی که راه‌حل آن سال‌هاست شناخته شده اما به‌طور جامع اجرا نشده است — مرخصی استعلاجی با حقوق برای همه کارگران.
اگرچه دولت فدرال برای کارکنان تحت نظارت خود ۱۰ روز مرخصی استعلاجی با حقوق در نظر گرفته است، بیشتر کارگران در بخش‌های خصوصی و استانی از چنین امکانی برخوردار نیستند. تنها چند استان مانند بریتیش کلمبیا، کبک و جزیره پرنس ادوارد مرخصی با حقوق دائمی ارائه می‌دهند و بسیاری از کارگران پاره‌وقت، موقت یا «گیگ» همچنان از این حمایت محروم‌اند. این نابرابری‌ها باعث شده در دوره همه‌گیری‌ها، مانند کووید-۱۹، بسیاری از کارمندان با وجود علائم بیماری، ناچار به حضور در محل کار شوند.
مطالعات متعدد نشان می‌دهد که نبود مرخصی استعلاجی با حقوق، بهره‌وری را کاهش داده، رضایت شغلی را پایین می‌آورد و به گسترش بیماری‌ها در محیط‌های کاری دامن می‌زند. در مقابل، مرخصی با حقوق نه‌تنها موجب بهبود سلامت عمومی و کاهش سرایت می‌شود، بلکه وفاداری کارکنان، حفظ نیروی کار و ثبات سازمانی را نیز تقویت می‌کند. بررسی سال ۲۰۲۳ نشان داد که مزایای بلندمدت این سیاست‌ها از هزینه‌های کوتاه‌مدت برای کارفرمایان بسیار بیشتر است.
کارشناسان خواستار طراحی یک سیستم فراگیر و عادلانه برای مرخصی استعلاجی با حقوق هستند که مشابه سازوکار غرامت کارگران، جایگزینی درآمد و حمایت اجتماعی را تضمین کند. آنان تأکید دارند که رهبران سازمانی باید با الگوسازی فرهنگی، مرخصی گرفتن هنگام بیماری را به عنوان یک رفتار مسئولانه ترویج دهند. ایجاد یک نظام سراسری مرخصی استعلاجی نه‌تنها به کنترل بیماری‌های فصلی و همه‌گیری‌های آینده کمک می‌کند، بلکه ستون فقرات سلامت عمومی و رفاه اجتماعی کانادا را تقویت خواهد کرد.
