پیام جوان: پژوهشهای جدید بینالمللی نشان میدهد که ژنتیک نقشی به مراتب بزرگتر از آنچه پیشتر تصور میشد، در بروز بیماری دردناک مفصلی نقرس ایفا میکند. این یافتهها، باورهای رایج مبنی بر اینکه نقرس صرفاً نتیجه مصرف بالای الکل یا رژیم غذایی ناسالم است را به چالش میکشد. تیمی از دانشمندان در سال ۲۰۲۴، دادههای ژنتیکی ۲.۶ میلیون نفر، شامل بیش از ۱۲۰ هزار فرد مبتلا به نقرس فعال، را در ۱۳ مجموعه پژوهشی مورد بررسی قرار دادند که ابعاد بیسابقهای به این مطالعه بخشید.
در این مطالعه گسترده، با مقایسه کدهای ژنتیکی افراد مبتلا و غیرمبتلا، ۳۷۷ ناحیه ژنی مرتبط با نقرس شناسایی شد که ۱۴۹ مورد از آنها برای اولین بار کشف شدهاند. این کشفهای جدید تأکید میکنند که اگرچه عوامل محیطی و سبک زندگی همچنان نقش دارند، اما ژنتیک محرک اصلی خطر ابتلا به نقرس است. دکتر تونی مریمن، اپیدمیولوژیست دانشگاه اوتاگو، با اشاره به این نتایج، بر لزوم کنار گذاشتن این باور غلط که نقرس صرفاً نتیجه سبک زندگی فرد است، تأکید کرد.
نقرس زمانی ایجاد میشود که سطح اسید اوریک در خون بالا رفته و کریستالهای سوزنیشکل در مفاصل تشکیل میشوند. حمله سیستم ایمنی بدن به این کریستالها منجر به درد و التهاب شدید میگردد. پژوهشگران دریافتهاند که ژنتیک در تمام مراحل این فرآیند، از نحوه انتقال اسید اوریک در بدن گرفته تا احتمال حمله سیستم ایمنی به کریستالها، دخیل است. متاسفانه، باورهای غلط درباره علل نقرس غالباً باعث شرمساری بیماران شده و آنها را از مراجعه برای درمانهای مؤثر بازمیدارد، در حالی که شیوع این بیماری رو به افزایش است.
این مطالعه علاوه بر افزایش درک ما از ریشههای نقرس، مسیرهای جدیدی برای توسعه درمانهای مؤثرتر، بهویژه در مدیریت پاسخ ایمنی بدن به تجمع اسید اوریک، پیش روی دانشمندان قرار میدهد. همچنین، امکان استفاده مجدد از داروهای موجود برای این اهداف درمانی مطرح شده است. با وجود برخی محدودیتها نظیر تمرکز بیشتر دادهها بر افراد با نژاد اروپایی و اتکاء بخشی از موارد به خوداظهاری، این تحقیق یکی از جامعترین دیدگاهها را درباره این بیماری چند صد ساله ارائه میدهد و امید میرود به سرمایهگذاری بیشتر در نظام سلامت و ارائه درمانهای بهتر و در دسترستر منجر شود.
