نقش حیاتی رژیم غذایی در پیشرفت سرطان ریه: قند، سوخت اصلی تومورها

پیام جوان: پژوهشی نوین در حوزه سرطان‌شناسی، یافته‌های هشداردهنده‌ای را درباره ارتباط مستقیم بین رژیم غذایی و پیشرفت سرطان ریه آشکار ساخته است. بر اساس این مطالعه، تومورهای سرطان ریه برای رشد و گسترش خود وابستگی قابل توجهی به قند دارند و از گلیکوژن، که شکل ذخیره‌شده گلوکز در سلول‌هاست، به عنوان منبع اصلی انرژی بهره می‌برند. این کشف، ابعاد جدیدی به درک ما از عوامل مؤثر در توسعه این بیماری می‌بخشد.

نتایج تحقیق نشان می‌دهد که افزایش سطح گلیکوژن درون سلول‌های سرطانی ریه، مستقیماً با بزرگ‌شدن تومور و شدت‌یافتن بیماری مرتبط است. این پژوهش که توسط تیمی از دانشمندان آمریکایی انجام شد، تأثیر رژیم غذایی غربی، سرشار از چربی و فروکتوز، را بر موش‌های آزمایشگاهی بررسی کرد. در موش‌هایی که این رژیم غذایی را دریافت کردند، رشد تومورهای ریه با سرعت بیشتری مشاهده شد، در حالی که کاهش سطح گلیکوژن، روند رشد تومور را کند کرد. محققان نتیجه گرفتند که رژیم غذایی غربی با افزایش ذخایر گلیکوژن، در واقع «سوخت آماده» لازم برای تغذیه و پیشرفت تومورها را فراهم می‌آورد.

دکتر رامون سان، از مدیران مرکز تحقیقات پیشرفته بیومولکولی فضایی در دانشگاه فلوریدا، تأکید کرد که سطح گلیکوژن می‌تواند شاخص مهمی برای پیش‌بینی پیشرفت تومور و حتی خطر مرگ‌ومیر در بیماران مبتلا به سرطان ریه باشد. این مطالعه که در نشریه معتبر Nature Metabolism منتشر شده، بر مبنای پژوهش‌های پیشین درباره «بیماری لاوورا» استوار است. دکتر سان همچنین خاطرنشان کرد که رویکرد پیشگیری از سرطان باید مشابه کمپین‌های ضد دخانیات باشد؛ با افزایش آگاهی عمومی و تدوین سیاست‌هایی که رژیم غذایی سالم را به عنوان بخش اساسی پیشگیری از سرطان ترویج می‌دهند.

پروفسور متیو جنتری نیز اشاره می‌کند که هدف قرار دادن مسیرهای متابولیک مرتبط با گلیکوژن می‌تواند راهکارهای درمانی جدید و مؤثری را در برابر سرطان ریه ایجاد کند. وی افزود که داروهای متعددی با تأثیر بر سطح گلیکوژن وجود دارند که برخی از آن‌ها ابتدا برای پژوهش درباره بیماری لاوورا توسعه یافته‌اند و قابلیت بازآفرینی کاربرد را دارند. پژوهشگران در نهایت توصیه کردند که پیروی از یک رژیم غذایی متعادل، حفظ فعالیت بدنی منظم و کاهش مصرف الکل، نه تنها برای سلامت عمومی ضروری است، بلکه می‌تواند به عنوان ابزاری مؤثر در کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه در آینده عمل کند.