پیام جوان: پژوهشهای اخیر نشان میدهد که دادههای حاصل از دستگاههای ردیابی جیپیاس نصبشده در خودروها، میتواند ابزاری مؤثر برای شناسایی زودهنگام افراد در معرض خطر کاهش توانایی شناختی، از جمله پیشدرآمد بیماری آلزایمر، باشد. این رویکرد نوین، دقت بالاتری نسبت به تکیه صرف بر معیارهای سن و آزمونهای حافظه ارائه میدهد و پتانسیل کمک به شناسایی تغییرات مغزی را پیش از وقوع حوادث ناگوار رانندگی دارد.
در مطالعهای که در نشریه “نورولوژی” منتشر شد، ۵۶ فرد مبتلا به اختلال شناختی خفیف و ۲۴۲ فرد سالم از نظر شناختی با میانگین سنی ۷۵ سال، مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی شرکتکنندگان در آغاز مطالعه حداقل هفتهای یکبار رانندگی میکردند و دستگاههای ردیاب داده بر روی خودروهایشان نصب شده بود. با گذشت زمان و پیگیری سهساله، بزرگسالان سالمند مبتلا به اختلال شناختی خفیف بهتدریج کمتر رانندگی کردند، بهویژه در شب، و تمایل بیشتری به استفاده از مسیرهای شناختهشده از خود نشان دادند.
تحلیل دادههای رانندگی، شامل مسافتهای طیشده، دفعات تجاوز از سرعت مجاز و میزان تغییر مسیرهای رانندگی، به تنهایی قادر به پیشبینی اختلال شناختی خفیف با دقت ۸۲ درصد بود. این دقت با افزودن عواملی مانند سن، اطلاعات جمعیتشناختی، نمرات آزمونهای شناختی و وجود ژن مرتبط با بیماری آلزایمر، به ۸۷ درصد افزایش یافت. این در حالی است که تکیه صرف بر آزمونهای شناختی و ژنهای مرتبط با آلزایمر، دقت پیشبینی را تنها ۷۶ درصد نشان میداد که اهمیت دادههای رانندگی را برجسته میسازد.
دکتر گانش بابولال، نویسنده اصلی این مقاله از دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، تأکید کرد که شناسایی زودهنگام رانندگان سالمندی که در معرض خطر تصادف قرار دارند، یک اولویت مهم در سلامت عمومی است. وی افزود که بررسی رفتار روزانه رانندگی افراد، روشی نسبتاً کمهزینه، بیدردسر و نامحسوس برای پایش مهارتهای شناختی و توانایی عملکردی آنهاست. این یافتهها راه را برای توسعه سیستمهای هشداردهنده زودهنگام و مداخلات بهموقع هموار میکند.
