«راسل کرش» که تحقیقاتش در زمینه تصویربرداری دیجیتال را در دهه پنجاه میلادی آغاز کرد، در سن ۹۱ سالگی درگذشت. مجموعه مطالعات و گستره تلاش‌های او منجر به ساخت اولین عکس اسکن شده دیجیتالی و خلق «پیکسل» شد.

او که در سال ۱۹۲۹ در منهتن آمریکا به دنیا آمد، در سنین جوانی در دانشگاه‌های نیویورک، هاروارد و MIT مشغول تحصیل و در نهایت نیز در موسسه ملی علوم و تکنولوژی ایالات متحده مشغول به کار شد و تقریبا مابقی عمرش را به مطالعات و تحقیقات در زمینه فناوری پرداخت.

با وجود اینکه او حدود پنجاه سال از عمرش را صرف تحقیقات و آزمایشات تکنولوژیک گوناگون کرد، بدون شک مهم‌ترین اقدامش تولید اولین عکس دیجیتالی اسکن شده (دهه‌ها قبل از ساخت اولین دوربین دیجیتال) در سال ۱۹۵۷ و خلق آن چیزی که حالا با عباراتی مانند «پیکسل» و «مگاپیکسل» می‌شناسیم بوده است.

او در واقع کارتریج جوهری گردان در یک تکثیرکننده عکس طراحی کرد که می‌توانست بازتاب نور را از روی عکس داخل دستگاه احساس کند. با اندازه‌گیری بازتاب هر بخش از تصویر به که مربع‌های متعدد تقسیم‌بندی شده بود (پیکسل)، ماشین نتیجه را ضبط می‌کرد و به ثَبات دیجیتالی ارسال می‌نمود. سیستم هم اسکن‌های متعدد هر پیکسل را کنار یکدیگر و به صورت پیوسته ذخیره می‌کرد تا در نهایت عکسی دیجیتالی و البته سیاه سفید شکل بگیرد.

به همین ترتیب عکس اولین فرزند کرش با در کنار هم قرار گرفتن بیشتر از ۳۲ هزار اسکن تولید شد. این یعنی تقریبا رزولوشن ۱۷۹ در ۱۷۹ پیکسل (البته تا سال‌ها بعد از این رخداد از عبارت پیکسل استفاده نمی‌شد). بعد از گذشت شصت سال این عکس هنوز هم کم و بیش باکیفیت به نظر می‌رسد.

این دستاورد بعدها به طراحی روش‌ها، الگوریتم‌ها و تکنیک‌های متعددی جهت ثبت دیجیتالی تصاویر منجر شد و عملا آینده علوم کامپیوتری را شکل داد. کرش کار خودش را با روی آوردن به فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی ادامه داد و حتی تا آخرین روزهای عمرش نیز دست از تحقیقات نکشید. یکی از ایده‌های همیشگی او این بود که بتوان با جای دادن پیکسل‌های بیشتر در رزولوشن‌های پایین‌تر، کیفیت تصاویر را ارتقا داد.