پیام جوان: یک تحقیق جدید در سال ۲۰۲۵ که توسط دانشگاه ایلینوی انجام و در ScienceDaily منتشر شده، برتری پروتئین کمچرب را نسبت به پروتئینهای پرچرب در فرآیند عضلهسازی پس از ورزش مشخص کرده است. این مطالعه، که به طور خاص بر روی اثربخشی انواع پروتئین در ترمیم و ساخت بافت عضلانی متمرکز بود، نشان میدهد که زمانبندی و نوع مواد مغذی دریافتی، نقشی محوری در بهینهسازی نتایج تمرینات مقاومتی ایفا میکند. این یافتهها میتواند راهنمای جدیدی برای ورزشکاران، مربیان و افرادی باشد که به دنبال حداکثر بهرهوری از رژیم غذایی خود برای حفظ توده عضلانی هستند.
محققان توضیح دادند که علت اصلی این تفاوت، تأثیر چربی بر سرعت هضم است. به نظر میرسد محتوای چربی بالاتر در یک وعده غذایی پس از تمرین، سرعت هضم را کاهش میدهد و در نتیجه، تحویل اسیدهای آمینه به عضلات را به تأخیر میاندازد. این تأخیر، اندکی توانایی بدن را برای ساخت پروتئینهای عضلانی جدید، درست در زمان بحرانی پس از ورزش که ماهیچهها آماده جذب هستند، کاهش میدهد. بنابراین، تمرکز بر منابع پروتئینی که بار چربی کمتری دارند، میتواند پنجره فرصت آنابولیک (عضلهساز) را به شکل مؤثرتری مورد استفاده قرار دهد.
با این حال، متخصصان تغذیه تأکید میکنند که حذف کامل چربیها از رژیم غذایی، راهکار صحیحی نیست. دیپالاکشمی، متخصص تغذیه ثبتشده در مرکز پزشکی شری بالاجی، خاطرنشان میکند که چربیها همچنان برای سلامت عمومی بدن و تعادل هورمونی ضروری هستند. کلید موفقیت، حفظ تعادل مناسب بین پروتئینهای کمچرب و چربیهای سالم در رژیم غذایی روزانه است تا سلامت عضلانی و هورمونی به طور همزمان تأمین شود.
توصیه کلی برای افرادی که به دنبال ساخت و نگهداری توده عضلانی هستند، مصرف روزانه حدود ۱.۲ تا ۱.۶ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، در کنار انجام منظم تمرینات مقاومتی است. ترکیب منابع پروتئینی حیوانی و گیاهی نیز تضمین میکند که تمامی اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز بدن برای سنتز پروتئین عضلانی فراهم شود.
در نهایت، نتیجه این تحقیق بر دقت در انتخاب غذاهای پس از تمرین تأکید دارد. در حالی که چربیهای پرکالری ممکن است برای برخی اهداف (مانند دریافت انرژی) مناسب باشند، برای به حداکثر رساندن ریکاوری عضلانی بلافاصله پس از فعالیت، تمرکز بر منابع پروتئینی خالص و کمچرب مانند سینه مرغ، ماهی کمچرب یا پروتئینهای گیاهی فاقد چربی اضافه، ارجحیت دارد.






