پیام جوان: پژوهشهای اخیر نشان میدهند که ارتباط عمیقی میان حجم عضلانی بدن و سلامت و جوانی مغز وجود دارد. بر اساس یافتههای یک مطالعه جدید که در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی ارائه شده است، افرادی که از توده عضلانی بالاتر و چربی احشایی کمتری برخوردارند، مغزی با سن بیولوژیک پایینتر و سالمتر دارند. این کشف، فراتر از تصورات پیشین، بر نقش حیاتی عضلات در حفظ عملکرد شناختی و تأخیر در روند پیری مغز تأکید میکند.
اگرچه این پژوهش به طور مستقیم به بررسی دلایل این ارتباط نپرداخته، اما نظریههای متعددی برای توضیح آن مطرح شده است. یکی از این نظریهها حاکی از آن است که افزایش توده عضلانی و کاهش چربی احشایی به بهبود سلامت متابولیک کمک کرده و این امر به نوبه خود، به سلامت بهتر مغز منجر میشود. همچنین، این ترکیب میتواند التهاب مغز را کاهش داده و فرآیند پیری را کند سازد. از سوی دیگر، داشتن عضلات بیشتر و چربی شکمی کمتر اغلب نشانهای از رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی منظم است که هر دو عوامل شناختهشدهای برای ارتقای سلامت مغز محسوب میشوند.
این یافتهها اهمیت برنامهریزی برای تمرینات قدرتی و کنترل چربی احشایی را به عنوان راهبردهای کلیدی برای بهبود سلامت مغز برجسته میسازند. حفظ توده عضلانی از طریق ورزشهای مقاومتی، در کنار کاهش چربی احشایی و پیروی از الگوهای تغذیهای سالم مانند رژیمهای مدیترانهای و مایند (MIND)، میتواند به کند کردن روند پیری مغز کمک کرده و کیفیت زندگی را در سالهای آتی افزایش دهد. این پژوهش به وضوح نشان میدهد که سلامت مغز تنها تحت تأثیر عوامل ژنتیکی یا افزایش سن نیست، بلکه به انتخابهای روزمره و سبک زندگی ما نیز وابسته است.
با وجود اینکه این مطالعه هنوز در مراحل اولیه خود قرار دارد و نتایج آن در مجلات علمی منتشر نشده است، پیام کلی آن روشن و قابل تأمل است. با اتخاذ یک سبک زندگی فعال که شامل ورزشهای مقاومتی کافی، تغذیه مناسب و خواب کافی باشد، میتوانیم به مدت سالهای بیشتری مغزی سالم و جوان داشته باشیم. این رویکرد پیشگیرانه، راهی امیدبخش برای حفظ تواناییهای شناختی و بهبود کیفیت زندگی در دوران سالمندی ارائه میدهد.
