پیام جوان: ناصر مسعودی، خواننده و آهنگساز برجسته موسیقی گیلان و ایران که به «بلبل گیلان» شهرت داشت، بامداد پنجشنبه ششم آذرماه در سن ۹۰ سالگی در یکی از بیمارستان‌های رشت چشم از جهان فروبست. او که از چهره‌های ماندگار و تأثیرگذار موسیقی محلی ایران به شمار می‌رفت، میراث‌دار و احیاگر بخش مهمی از فرهنگ موسیقایی خطه گیلان بود و فقدانش ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه هنری کشور محسوب می‌شود.
مسعودی در طول فعالیت هنری خود، نقشی کلیدی در پیوند میان موسیقی دستگاهی ایران و آواز گیلکی ایفا کرد. او با تلفیق ظرافت‌های تکنیک‌های آوازی کلاسیک و لهجه و گویش شیرین محلی، به حفظ و گسترش گنجینه‌ای ارزشمند از ترانه‌های گیلکی کمک شایانی کرد. ترانه‌هایی چون «گل پامچال»، «بنفشه گل» و «میرزا کوچک‌خان»، از جمله آثار ماندگار او هستند که سال‌هاست در حافظه جمعی ایرانیان و به ویژه گیلک‌زبانان جای گرفته‌اند.
ناصر مسعودی در فروردین ۱۳۱۴ در محله صیقلان رشت متولد شد و از جوانی شیفته موسیقی آوازی و نغمه‌های محلی گیلان گشت. پس از مهاجرت به تهران در اواخر دهه ۱۳۲۰، نزد استاد علی‌اکبرخان شهنازی به فراگیری ردیف و ظرایف آواز دستگاهی پرداخت که به گفته خودش، پایه‌های درک او از موسیقی کلاسیک ایرانی را شکل داد. او در میانه دهه ۳۰ به گیلان بازگشت و با آغاز به کار رادیو گیلان در سال ۱۳۳۶، به عنوان یکی از نخستین خوانندگان این رادیو، فعالیت هنری خود را به شکلی گسترده‌تر ادامه داد.
شهرت و محبوبیت عمومی ناصر مسعودی عمدتاً با آثار گیلکی او گره خورد؛ آثاری که او را به یکی از قدیمی‌ترین و تأثیرگذارترین خوانندگان اشعار گیلکی تبدیل کرد. اگرچه پس از انقلاب ۱۳۵۷ انتشار آثارش با محدودیت‌هایی مواجه شد، اما او با تکیه بر جایگاه ویژه‌اش در موسیقی محلی، به فعالیت خود ادامه داد و در دهه‌های بعد نیز در کنسرت‌ها و برنامه‌های مختلف داخلی و خارجی به روی صحنه رفت. صدای گرم و دلنشین او، از طریق بازپخش ترانه‌های قدیمی و نسخه‌های بازنشرشده در فضای مجازی، همچنان با نسل‌های تازه مخاطبان ارتباط برقرار کرده و میراث هنری او جاودان خواهد ماند.
