شکستن سدهای قانونی: فروش شراب در سوپرمارکت‌های ونکوور آغاز شد

پیام جوان: برای اولین بار در ونکوور، خریداران عجول فصل تعطیلات اکنون می‌توانند شراب و مواد غذایی را همزمان از یک سوپرمارکت تهیه کرده و تنها با یک بار مراجعه به صندوق، پرداخت و احراز هویت کنند. فروشگاه “Save-On-Foods” در خیابان کمبی (Cambie Street) در اوایل ماه جاری بیست و سومین بخش فروش شراب خود را در سوپرمارکت‌های بریتیش کلمبیا راه‌اندازی کرد. تمامی شراب‌های عرضه شده در این بخش، تولید wineries محلی بریتیش کلمبیا هستند.

فروش شراب در قفسه‌های سوپرمارکت‌های ونکوور تاکنون به دلایل متعددی امکان‌پذیر نبوده است. از جمله مهم‌ترین این موانع می‌توان به ممنوعیت استانی تا آوریل ۲۰۱۵، و سپس ممنوعیت اعمال شده توسط خود شهر ونکوور اشاره کرد که تا سال ۲۰۲۳ و رأی شورای شهر برای لغو آن ادامه داشت. علاوه بر این، محدودیت‌های مربوط به فاصله مکانی بین فروشگاه‌های دارای مجوز الکل و همچنین هزینه بالای اخذ مجوز خرده‌فروشی الکل که گاهی به بیش از یک میلیون دلار می‌رسید، از دیگر چالش‌ها بودند. این موضوع باعث شد تا در سال ۲۰۱۷، شورای شهر ونکوور حرکتی را تصویب کند که فروش شراب در قفسه‌های سوپرمارکت‌ها را ممنوع کرده و تنها مدل “فروشگاه در فروشگاه” با ورودی و صندوق جداگانه برای الکل را مجاز می‌دانست.

با تغییر ترکیب شورای شهر، در سال ۲۰۲۳، مشاور “مایک کلاسن” (Mike Klassen) با موفقیت طرحی را برای لغو ممنوعیت فروش شراب در قفسه‌های سوپرمارکت‌ها به تصویب رساند. برای دور زدن محدودیت‌های فاصله مکانی تعیین‌شده توسط دولت استانی در سال ۲۰۱۵، “Save-On-Foods” از مجوزهای قدیمی “BC Vintners Quality Alliance” (BCVQA) استفاده می‌کند. این دسته از مجوزها از شرط فاصله یک کیلومتری با سایر فروشگاه‌های الکل معاف هستند. اگرچه در ابتدا این مجوزها تنها برای فروش شراب‌های بریتیش کلمبیا بودند، اما توافق‌نامه تجاری “CUSMA” در سال ۲۰۱۹ به دارندگان این مجوزها اجازه داد تا شراب‌های بین‌المللی نیز بفروشند. با این حال، “Save-On-Foods” همچنان بر فروش انحصاری شراب‌های محلی بریتیش کلمبیا تأکید دارد تا از تولیدکنندگان داخلی حمایت کند.

“رابرت سیمپسون”، صاحب فروشگاه “Liberty Wine Merchants”، معتقد است که مدل تجاری “Save-On-Foods” که به آنها اجازه می‌دهد شراب‌های بریتیش کلمبیا را به صورت کمیسیونی بفروشند، یک مزیت رقابتی مهم است. این بدان معناست که شرکت تنها پس از فروش شراب‌ها به تولیدکنندگان پرداخت می‌کند، در حالی که برای فروش شراب‌های بین‌المللی باید موجودی را از قبل خریداری کند. سیمپسون پیش‌بینی می‌کند که تأثیر این تغییر بر کسب‌وکار او حداقل خواهد بود، زیرا فروشگاه او شراب‌های کمیاب بین‌المللی، پورت‌های قدیمی و سایر محصولات متمایز را عرضه می‌کند که مشتریان متفاوتی را جذب می‌کند. او با مثالی روشن‌گر بیان داشت: “یک عتیقه‌فروشی و ایکیا هر دو در کسب‌وکار مبلمان هستند، اما شما برای نیازهای بسیار متفاوتی به آنها مراجعه می‌کنید.”